بررسی عددی خط ریلی بالاستی درناحیه انتقال پل های بتنی دهانه کوتاه و آبروها باوجود دال دسترسی بتنی

تغییرناگهانی و غیریکنواخت سختی قائم خط ریلی درناحیه انتقال پل ها و آبروهای خطوط راه آهن موجب افزایش بارهای دینامیکی تغییرشکلهای نامتقارن آسیب دیدن اجزا خط و درنتیجه افزایش هزینه های نگهداری میگردد یکی ازروشهای مورداستفاده جهت رفع مشکلات مذکور ساخت دال دسترسی دراطراف سازه آبرو وپل می باشد لذا درتحقیق حاضر رفتار خط ریلی درمحل ناحیه انتقال پل ها و آبروها دحضو دال دسترسی براساس معیارهای تغییر مکان قائم ریل تغییر مکان قائم وسط لایه بالاست و توزیع تنش نرمال درلایه بالاست مورد برریس قرارگرفته است بطور جداگانه مدل اجزا محدود ازخط ریلی بالستی درمحل پلهای دهانه کوتاه بتنی و آبرو با درنظر گرفتن اجزای روسازی بالاستی و زیرسازی ایجادواعتبارسنجی شده است نتایج بیانگر این است که تغییر مکان قائم ریل و تغییر مکان قائم وسط لایه بالاست خط ریلی باوجود دال دسترسی مناسب دراطراف سازه پلهای دهانه کوتاه و با فرض عدم وجود حالت تراورسهای آویزان به ترتیب 24/22درصد +و 18/23 درصد+ کاهش یافته است و توزیع تنش نرمال دروسط لایه بالاست به میزان -39/58درصد غیریکنواخت ترونامطلوبتر شده است ولی مقادیر تنش بدست آمده با اینکه افزایش یافته است ولی درحدمجاز برای لایه بالاست هستند همچنین خط ریلی با وجود دال دسترسی باابعادهندسی بهینه درمحل سازه ها آبروها نسبت به حالتی که دال دسترسی وجود ندارد تغییر مکان قائم وسط لایه بالاست و تغییر مکان قائم ریل آن هردوبه میزان 12/6درصد + کاهش یافته و توزیع تنش نرمال درلایه بالاست +16/37درصد بهبود یافته است

کلیدواژه ها:

پل دهانه کوتاه ، آبروآبراهه ، خطوط ریلی بالاستی ، ناحیه انتقال ، دال دسترسی بتنی ، مدلسازی اجزاء محدود