بررسی چالشهای صنعتیسازی ساختمان در ایران و پیشنهاد راهکارهای عملی

با توجه به چشم انداز کلان مسکن برای سال 1405 به منظور پاسخ گویی به نیاز 12 میلیونی مسکن در کشور، ساخت سالانه بیش از یک میلیون واحد مسکونی لازم است. این در حالی است که بر اساس اطلاعات آخرین سرشماری کشور،میانگین ساخت و ساز سالانه مسکن در کشور در دهه 80 حدود 650 هزار واحد بوده است که این عدد بسیار کمتر از میزان مورد نیاز میباشد. این موضوع نشان دهنده این است که روشهای رایج و سنتی ساخت و ساز پاسخگوی نیاز روز افزون کشور نیستند و در نتیجه استفاده از روشهای صنعتی برای پاسخ به نیاز موجود اجتناب ناپذیر میباشد. در حالحاضر میزان ساخت و ساز به روشهای صنعتی در کشور کمتر از 10 درصد برآورد میشود و شاهد سکون و عقبماندگی صنعت ساخت هستیم. عوامل مختلفی در موفقیت و یا ناکامی حرکت به سمت صنعتیسازی ساختمان نقش ایفامیکنند و بررسی همه جانبه آن برای رسیدن به نتیجه مطلوب از اهمیت خاصی برخوردار خواهد بود. در این تحقیق پس از مطالعه ادبیات موضوع، از طریق پرسشنامه و انجام مصاحبه به جمع آوری آرای خبرگان صنعت ساخت و ساز درباره عوامل بازدارنده و چالشهای حرکت به سمت صنعتیسازی ساختمان پرداخته شده است. نیاز به سرمایهگذاری اولیه بالا، نقص و عدم هماهنگی در سیاست گذاریهای کلان کشور برای بخش مسکن، کمبود دانش فنی و آشنایی و تجربه کم پیمانکاران با روشهای صنعتی به عنوان اصلیترین این چالشها مشخص شدند. در ادامه تحقیق با انجام مصاحبه وهمچنین استفاده از نتایج مطالعات مشابه صورت گرفته در سایر کشورهای در حال توسعه از جمله چین و مالزی، راهکارهای عملی برای حل برخی از این مشکلات از جمله تشکیل شورایی با موضوعیت صنعتیسازی ساختمان، تدوین قوانین تشویقی و استفاده از سیستمهای قراردادی جدید پیشنهاد شده است.

کلیدواژه ها:

صنعتیسازی ساختمان ، مسکن ، عوامل بازدارنده و چالشها ، راهکارها و قوانین تشویقی