پرستو کریمی - استادیار، دانشکده زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه شهرکرد، ایران
زهره اسماعیلی - دانشجوی دکتری زبان و ادبیات فارسی دانشکده ادبیات فارسی، دانشگاه شهرکرد، ایران

بسیاری از مباحثی که در دستورزبان مطرح است درگیر اختلاف نظر میان پژوهشگران و نویسندگان متون دستوری شده و به تردید و سردرگمی بخش عظیمی از خوانندگان این متون که غالباً از دانشجویان به شمار می آیند انجامیده است. به نظر می رسد علت این اختلاف نظرها، تأثیر پذیرفتن برخی نویسندگان از قواعد دستوری زبان های اروپایی به ویژه انگلیسی و فرانس باشد، این درحالی است که در بیشترمتون دستور زبان فارسی ارتباط نزدیک و عمیق زبان فارسی به ویزه در حوزه نحو با زبان عربی نادیده انگاشته یا کمرنگ جلوه داده شده است. با توجه به اینکه زبان فارسی- به ویزه در حوزه واژگان و نحو- از عربی تأثیر بسیار پذیرفته است، نادیده انگاشتن مباحثمشترک میان فارسی و عربی در این دوحوزه، به جای ارائه پژوهش های عمیق به مطالعات سطحی و کم ارزش خواهد انجامید. مقاله حاضر درنظر دارد یکی از مباحثی را که در متون معبر زبان فارسی با اختلاف نظر عمیق و گسترده مطرح شده است، در مقایسه با مبحث مشابه آن در نحو عربی نقد و تحلیل کند.

دستورزبان فارسی، نحو عربی، افعال چند مفعولی، تمیز، متمم فعل ناقص، مسند