نقش میکروانکپسولاسیون بر قابلیت زنده مانی باکتری های پروبیوتیک

به دلیل آگاهی مصرف کنندگان از اثرات سلامتی بخش فرآورده های پروبیوتیک، تولید و مصرف این محصولات روند رو به رشدی داشته است. اما به دلیل زنده مانی پایین باکتری های پروبیوتیک در طی فرایند تولید، انبارش و عبور از دستگاه گوارش، از میکروانکپسولاسیون میکروارگانیسم ها جهت افزایش تقویت کارایی آن ها در طی فراوری محصولات به خصوص در مواد غذایی تخمیری، مراحل پایین دستی و بهره وری تجاری این تولیدات و همچنین رهایش کنترل شده در دستگاه گوارش استفاده می شود. در این تحقیق به بررسی تکنیک های مختلف میکروانکپسولاسیون مانند اکستروژن، کواسرواسیون، امولسیون، پوششی - پاششی و انواع پوشش های مورد استفاده همچون آلژینات، کاراگینان، پروتئین های آب پنیر و نخود جهت میکروانکپسوله نمودن باکتری های پروبیوتیک و تاثیرات آن بر قابلیت زنده مانی، حین فرآوری و نگهداری مواد غذایی پرداخته می شود.

کلیدواژه ها:

میکروانکپسولاسیون ، پروبیوتیک ، مواد پوشش دهنده ، زنده مانی