بررسی بهینه سازی داده های هیدرولیکی جریان با استنباط از الگوریتم ژنتیک مطالعه موردی : ناحیه 3 منطقه 11 تهران

امروز بهینه سازی جریان کار یکی از دغدغه های اصلی در بحث کشاورزی، فضای سبز شهری و محیط زیست می باشد لذا در بهینه سازی منابع آب بهره گیری از فناوری های جدید نظیر فناوری های تهیه و پردازش اطلاعات، استفاده از نرم افزارها، سیستم های پشتیبانی تصمیم گیری و سیستم اطلاعات جغرافیایی، همواره با الگویی شاخص، نقش بسزایی را می توانند عهده دار باشند. از آنجا که مدیریت اراضی، تأمین آب مورد نیاز آبیاری در طول فصل، تحویل آتی در میزان و زمان مناسب و هماهنگ با تقاضای کشاورزان اساس مدیریت شبکه های آبیاری و زهکشی می باشد بنابراین حالت بهینه می تواند میزان ارز، مسیرها به گفته شبکه و مصرف انرژی و نهایتاً هزینه ها را صحت سنجی نماید و بتواند بیشترین راندمان آب را در حداقل زمان ایجاد نماید و با رقومی سازی و ذخیره مناسب اطلاعات توصیفی مربوط به شبکه مدیریت را قادر می سازد تا در هر لحظه از وضعیت هر نقطه شبکه اطلاعات کسب نماید. در این تحقیق شبکه آبیاری محدوده ای از تقسیمات شهری تهران به عنوان مطالعه موردی مدنظر قرار می گیرد تا با بررسی شبکه و اجزای آن و پیاده سازی آن در نرم افزارهای سنجش از دور ضمن بالا بردن قابلیت مدیریت شبکه هدف تحقیق مورد بررسی قرار گیرد. لذا بهینه سازی شبکه متوجه یافتن پارامترها این هیدرولیکی خواهد شد که تغییر آن موجب بهینه شدن سیستم گردد. برای این منظور به دنبال مینیمم کردن افت شبکه مورد مطالعه خواهیم بود که خواهیم دید با مینیمم کردن اوقات میزان برداشت از هر منبع (چاه) نیز مشخص خواهد شد و مسیرهای پروازی هر منبع و در حالت بهینه نیز شبیه سازی خواهد شد و با استفاده از قابلیت نرم افزار water games به عنوان نرم افزار شدید و الگوریتم ژنتیکی پیشنهاد تغییر قطر لوله ها نیز جهت حس حالت بهینه توصیه خواهد شد.

کلیدواژه ها:

بهینه سازی ، ایدرولیک ، الگهریت ژنتیک ، مدیریت ، کشاورزی