مریم اسبقی - دانشجوی دکتری دانشگاه آزاد اسلامی واحد خوراسگان
هوشنگ طالبی - دانشیار گروه آمار دانشگاه اصفهان
احمد عابدی - دانشیار دانشکده روان شناسی و علوم تربیتی دانشگاه اصفهان
غلامرضا منشئی - استادیار دانشگاه آزاد اسلامی واحد خوراسگ

پژوهش با هدف تعیین میزان اثربخشی آموزش برنامه شناختی- رفتاری مارتین بر تقویت کننده و تضعیف کننده رفتار دانش آموزان دختر دوره متوسطه شهر تهران انجام شد. روش پژوهش شبه آزمایشی بود. طرح تحقیق شامل طرح دو گروهی آزمایش و کنترل و اجرای پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانش آموزان دختر دبیرستانهای شهر تهران در سال تحصیلی 94-1393 بود. سپس از بین دانش آموزانی که در مقیاس انگیزه و اشتیاق مارتین نمره پایین گرفتند 44 نفر به تصادف انتخاب و به طور تصادفی در گروه های آزمایش و کنترل (هر گروه 22 نفر) گمارده شدند.به منظور جمعآوری دادهها برنامه شناختی رفتاری مارتین)شامل تقویت کننده های رفتار: برنامه ریزی، مدیریت مطالعه، پایداری، تضعیف کننده های رفتار: خودناتوانی، عدم اشتیاق( بر روی دانش آموزان گروه آزمایش در 16 جلسه 60 دقیقهای به صورت یکبار در هفتهاجرا شد. پایایی کلی و پایایی متغیرهای یازدگانه مقیاس مارتین، مورد تایید بود. تجزیه و تحلیل؛ جهت اثربخشی برنامه شناختی رفتاری مارتین از روش تحلیل واریانس دو راهه یا یک راهه با اندازه گیری مکرر استفاده شد. بین نمره های پیش آزمون، پس آزمون و آزمون پی گیری تقویت کننده های رفتار دانش آموزان دختر مقطع دبیرستان شهر تهران گروه آزمایش و کنترل تفاوت معنادار وجود دارد

تقویت کننده، تضعیف کننده، رفتار، برنامه شناختی- رفتاری مارتین، دانش آموزان