فریدون باقری خاتون آبادی - دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی شخصیت،گروه روانشناسی،دانشکده روانشناسی،واحد کرج ، دانشگاه آزاد اسلامی، کرج،ایران
مهدی منوچهری - استادیار گروه روانشناسی،واحدعلوم پزشکی تهران،دانشگاه آزاد اسلامی،تهران،ایران
محمد حکمی - استادیار گروه روانشناسی،دانشکده روانشناسی،واحد کرج ، دانشگاه آزاد اسلامی،کرج،ایران

مقاله حاضر با هدف بررسی رابطه بین خودکارآمدی اجتماعی با گرایش به خودکشی در دانش آموزان پسر انجام گرفت. جامعه آماری پژوهش که به صورت پسر دبیرستانی انتخاب شدند؛ روش نمونه گیری در این پژوهش از نوع خوشه ای چند مرحله ای می باشد ، که ٢٣٠ نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. به منظور گردآوری اطلاعات از پرسش نامه گرایش به خودکارآمدی و مقیاس گرایش به خودکشی استفاده شد . برای تحلیل داده های پژوهش علاوه بر آمار توصیفی، روش های آماری تحلیل رگرسیون همزمان به کار برده شد. نتایج نشان داد که بین خودکارآمدی و گرایش به خودکشی رابطه معنا داری ندارد.

خودکارآمدی اجتماعی، گرایش به خودکشی