مریم سادات میریان حسین آبادی - قطب علمی کنترل و پردازش هوشمند و آزمایشگاه هوش مصنوعی و رباتیک، گروه
مجید نیلی احمدآبادی - قطب علمی کنترل و پردازش هوشمند و آزمایشگاه هوش مصنوعی و رباتیک، گروه

ایجاد تحمل پذیری خطا در سیستم های گسترده، امری دست یافتنی و در عین حال دشوار است . یک سیستم چندعامله به عنوان نمونة مهمی از سیستم های گسترده با بهره گیری از تکنیک های رایج تحمل پذیری خطا می تواند قابلیت کنارآمدن با انواع متفاوتی از خطاها را پیدا کند . اما آنچه در این مقاله مورد تاکید است استفاده از ذات چندعاملة سیستم ها و بهره گیری از تکنیک هایی است که برخاسته از ویژگی های خاص سیستم های چندعامله است . در این طرح در صورت بروز مشکلی برای یک یا تعدادی از عامل ها، عامل های هم تیمی او با اعمال تغییراتی متناسب در وظایف خود سعی در کمک به او می نمایند و وظیفه وی را نیز با همکاری یکدیگر به دوش می گیرند و تا زمانی که مشکل آن عامل برطرف نشده به این روش از کاهش کارایی سیستم جلوگیری می کنند . این همکاری با یک تصمیم گیری گسترده و در طی چند فاز مختلف صورت می گیرد تادر صورت وجود چندین عامل نیازمند کمک، در نهایت عامل هایی با اولویت بالاتر برای کمک انتخاب شوند که بیش از بقیه در کارایی کلی تیم موثرند .

سیستم چندعامله، تحمل پذیری خطا، درخواست کمک، تصمیم گیری گسترده