ارتباط بین اقلام تعهدی و محافظه کاری مشروط در صنایع شیمیایی نفتی و داروئی شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران

در این تحقیق به بررسی رابطه بین اقلام تعهدی اختیاری و محافظه کاری مشروط در شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران می پردازد. مدیران به عنوان مسئولان تهیه صورت های مالی با اشراف کامل بر وضعیت مالی شرکت و با دارا بودن سطح آگاهی بیشتر نسبت به سایر کاربران از صورت های مالی، به طور بالقوه ای سعی می نمایند که تصویر واحد تجاری را مطلوب جلوه دهند. به طور مثال ممکن است از طریق منظور نمودن هزینه های یک دوره به عنوان دارایی، باعث کم گویی هزینه ها و گزارش سود بیشتر در صورت های مالی شوند. نیز ممکن است دارایی ها و سرمایه ی واحد تجاری بهتر از وضعیت واقعی به نظر برسد و انگیزه ی تزریق سرمایه و نافع مالی از طریق افراد برون سازمانی به شرکت افزایش می یابد. در چنین شرایطی، اصول و رویه های حسابداری به پشتوانه ی مراجع تدوین کننده ی استانداردهای حسابداری با هدف متعادل کردن خوش بینی مدیران، حمایت از حقوق ذینفعان و ارائه ی منصفانه ی صورت های مالی، مفهوم محافظه کاری را به کار می بندند. جامعه آماری کلیه شرکت های صنایع شیمیایی، نفتی و دارایی پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران می باشد. با توجه در دسترس بودن کلیه اطلاعات صورت های مالی جامعه آماری، محقق نمونه را بر جامعه درنظر گرفته است. نتایج این تحقیق نشان داد؛ بین اقلام تعهدی اختیاری و محافظه کاری حسابداری مشروط رابطه وجود ندارد. بین محافظه کاری حسابداری مشروط و محافظه کاری حسابداری غیرمشروط رابطه وجود دارد. بین درجه اهرم مالی در یک شرکت و محافظه کاری حسابداری مشروط رابطه وجود دارد.

کلیدواژه ها:

محافظه کاری مشروط ، محافظه کاری غیرمشروط ، اقلام تعهدی اختیاری