محمدرضا خیرخواه - دانشجوی کارشناسی ارشد بازرگانی بین الملل دانشگاه شهید بهشتی

ایجاد یکپارچگی شبکه های توزیع برای اداره زنجیره تأمین تبدیل به یکی از مزیت های رقابتی اصلی برای دستیابی به موقعیت های بازار که بقاء و سود دهی شرکت ها را تضمین می کند، شده است . این پدیده ارتباطی باید به طور عمیق درک شود . متدلوژی ها و چارچوب های مفهومی باید توسعه یابند و روش های رو به پیشرفت همکاری با شرکت ها که منجر به تقویت شبکه توزیع می شود باید تداوم پیدا کنند . در اینجا ما متدلوژی ای برای تحلیل و توسعه شبکه های توزیع فروش بر مبنای سه عامل اصلی ارائه می کنیم : ارتباطات کانال توزیع داخلی، بین شرکت مادر ( تولید کننده و خرده فروش،و گاهی اوقات عمده فروشان ) ، تحلیل فرآیند و باز مهندسی برای یکپارچگی فرآیندها و فعالیت ها به منظور بهینه کردن گردش کالا و در نهایت فعالیت های برون سپاری به قسمت هایی که کارآتر و اثر بخش تر از شرکت مادر هستند . هر کدام از این سه عامل منجر به ایجاد و توسعه قابلیت های داخلی و قابلیت های ارتباطی هر یک از شرکت های درگیر که در طول زمان از همکاری نزدیک بین شبکه توزیع ایجاد شده، می شود . چنین نوعی از همکاری شیوه های خاص و منحصر به فردی از عملکرد و اجرای وظایف را ایجاد نموده است، همانند سهیم شدن در دانش و تجربه، نوآوری و بهبود ارتباطی فرآیندها و فعالیت ها، که در نهایت باعث کاهش هزینه ها و جلوگیری از دوباره کاری هایی که برای مشتری نهایی ارزشی ایجاد نمی کند، می شود . قابلیت های ارتباطی و داخلی موجب ایجاد قابلیت در کل شبکه می شود، و مزیت های قابل توجهی را برای شرکت های فرعی و هم پیمانان آنها ایجاد می کند . از جنبه دیگر باعث روشن شدن این قضیه می شود که بهبود قابلیت ها باید مستقیًما موجب ایجاد یکپارچگی و تقویت شایستگی های داخلی به واسطه چهار روش زیر شود : -1 تمرکز بر منابع و مهارت های شایستگی های اصلی به عنوان نتیجه ای از برون سپاری دیگر فعالیت ها . -2 توسعه همگانی شبکه که انگیزه پایداری را برای بهبود مستمر ایجاد می نماید . -3 دستیابی به یادگیری ارتباطی به واسطه همکاری بین شرکت ها و تیم های کاری . -4 دستیابی به مزایای اضافی به واسطه قابلیت های ارتباطی، که به سرمایه گذاران اجازه می دهد تا قابلیت های داخلی خود را بهبود بخشند . این مقاله نشان می دهد که باز مهندسی و تحلیل فرآیند و برون سپاری فعالیت ها منجر به ایجاد و بهبود قابلیت های ارتباطی از طریق یکپارچگی فرآیند می شود . یک متدلوژی برای تحلیل فعالیت ها به منظور برون سپاری، وابسته بر شایستگی و سهم فعالیت در هدف استراتژیک سازمان ارائه می شود . این قابلیت های ارتباطی می توانند به طور مستمر با اقدام دو عامل اصلی : یکپارچگی فرآیند بین شرکت ها و شایستگی شرکت های فرعی، ایجاد می شود . هر چه بیشتر یکپارچگی افزایش یابد، ارتباطات بیشتر منحصر به فرد می شود، و انتقال دانش، ارزش های مشترک و رویه های تیمی بیشتر افزایش می یابد .

مدیریت زنجیره تأمین، مزیت رقابت، مهندسی مجدد کسب و کار، بازارها و کانال های توزیع