صادق اعتدالی - دانشجوی کارشناسی ارشد سازه، دانشگاه آزاد اسلامی واحد زاهدان
محمدرضا شورستانی - کارشناس عمران - عمران، دفتر فنی دانشگاه بیرجند

شیوه های مختلفی برای بهبود عملکرد لرزه ای سازه ها در برابر اثرات مخرب ناشی از زلزله وجود دارد. به دلیل عدم نیاز به انرژی ورودی و یا اندرکنش با یک منبع خارجی، سیستم های غیر فعال به صورت گسترده ای کاربرد پیدا کرده اند. امروزه استفاده از میراگراهای غیرفعال، به دلیل هزینه کم، قابلیت اطمینان بالا، رفتار پایدار و قابل پیش بینی به منظور طراحی لرزه ای سازه ها رو به گسترش است. مزیت اصلی استفاده از میراگرها، جذب انرژی زلزله در اجزای مجزا از قاب سازه می باشد. که حاصل آن کاهش آسیب عناصر اصلی سازه ای در هنگام وقوع زلزله می باشد.نمونه ای از این میراگرها ، مهاربندی های کمانش ناپذیر (BRB) می باشند. به منظور بررسی رفتار این مهاربندها یک قاب مهاربندی هم مرکز ده طبقه با بادبند های کمانش ناپذیر قطری طراحی و سپس تاثیر کاهش سطح مقطع هسته این مهاربندها به سطح مقطع کل (l) و همچنین کاهش طول قسمتی از هسته که سطح مقطع آن کاهش افته به طول کل (m)، در پاسخ لرزه ای قاب، تحت مولفه افقی زلزله های السنترو و بم مورد بررسی قرار گرفته شده است. برای این منظور تحلیل غیر خطی تاریخچه زمانی قاب مورد نظر با استفاده از برنامه DRAIN-2D انجام شده است. نتایج حاصل نشان می دهد که وقتی مقادیر فوق بین 0/5 تا 1 باشد، مهاربند کمانش ناپذیر پاسخ لرزه ای مناسبتری از خود نشان میدهد.

میراگرهای انرژی ، مهاربندهای کمانش ناپذیر ، تحلیل غیر خطی تاریخچه زمانی ، برش پایه ، جابجایی طبقات