جواد واثقی امیری - دانشیار دانشگاه صنعتی نوشیروانی مازندران
غلامرضا قدرتی امیری - استاد دانشکده عمران دانشگاه علم و صنعت ایران
مهدی پورعلی گنجی - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی سازه دانشگاه علوم و فنون مازندران

مطابق دستورالعمل بهسازی لرزه ای ساختمان های موجود دو روش ضرایب تغییر مکان و طیف ظرفیت برای محاسبه تغییر مکان هدف پیشنهاد شده است. در روش نخست، مقدار تغییر مکان هدف توسط پریود موثر سازه، طیف شتاب زلزله و همچنین ضرایبی که در این دستور العمل پیشنهاد می گردد، بدست میآید. اما در روش طیف ظرفیت تغییر مکان هدف از تلاقی منحنی ظرفیت سازه با طیف پاسخ تعیین می شود. در این مقاله کارایی بکارگیری این روش ها را برای برآورد تغییر مکان ماکزیمم بام ساختمانهای فولادی با قاب خمشی متوسط مورد بررسی قرار می دهیم. برای تحلیل از روش های دینامیکی و استاتیکی غیر خطی استفاده شد. نتایج نشان می دهد که روش های ضرایب تغییر مکان و طیف ظرفیت مقدار بیشتری نسبتبه تحلیل دینامیکی غیر خطی برای تغییر مکان ماکزیمم بام تخمین میزنند.

ساختمانهای فولادی، تحلیل استاتیکی غیرخطی، دستورالعمل بهسازی لرزه ای ساختمانهای موجود، تغییرمکان نسبی طبقات