بررسی واکنش ژنوتیپ های گندم نام (.Triticum aestivum L) به تنش شوری

سال انتشار: 1388
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 453

فایل این مقاله در 11 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_FANP-5-1_008

تاریخ نمایه سازی: 4 خرداد 1395

چکیده مقاله:

در این بررسی واکنش 15 ژنوتیپ گندم نام به تنش شوری حاصل از کلرور سدیم در یک مطالعه گلخانه ای مورد ارزیابی قرار گرفت. این مطالعه در یک آزمایش فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی در 4 تکرار اجرا شد. بذور ژنوتیپ های انتخابی در گلدان های حاوی ماسه بادی کشت گردیدند. در تیمار شاهد به هر گلدان محلول غذایی هوگلند و در تیمار شوری محلول غذایی هوگلند حاوی 150 میلی مولار NaCl داده شد. در بین ژنوتیپ های استفاده شده از دو رقم کارچیا-66 و چیتی بهاره به ترتیب به عنوان شاهد، متحمل و حساس استفاده گردید. سایر ژنوتیپ ها شامل ارقام روشن، کویر، ماهوتی، قدرس و لاین های دابل هاپلوئید DH-1557, DH-1557-15, DH-1557-7, DH-1557-3, DH-1557-1, 33 و DH-1102 که از تلاقی گندم و ذرت حاصل شده بودند و 3 سالین Onfarm-6, Onfarm-4 و Onfarm-9 بود. نتایج نشان دهنده آن بود که بین ژنوتیپ های متحمل و همچنین حساس از نظر جذب یون سدیم و پتاسیم تنوع وجود دارد. شاخص نسبت پتاسیم به سدیم همبستگی بالا و معنی داری با طول دوره پرشدن دانه و وزن خشک دانه داشت. زمان گلدهی در ژنوتیپ های مورد بررسی تحت تدثیر تنش قرار نگرفته بود. با اعمال تنش طول دوره پرشدن دانه در ژنوتیپ های مورد بررسی کاهش یافته بود و این کاهش در ژنوتیپ های حساس بیشتر از ژنوتیپ های متحمل بود. تجزیه خوشه ای ژنوتیپ های مورد بررسی را به چهار گروه دسته بندی نمود. جهت تفکیک تحمل مطلق و نسبی ژنوتیپ های مورد مطالعه از شاخص حساسیت محیطی استفاده گردید. از نظر تحمل نسبی وزن خشک بوته و دانه رقم ماهوتی و لاین دابل هاپلوئید DH-1557-3 نسبت به بقیه ژنوتیپ ها برتری داشتند که نشانگر تجمع ژن های مقاومت در این ژنوتیپ ها می باشد. رقم قدس و لاین DH-1102-12 از این نظر در پایین ترین مقدار قرار داشتند. تحمل مطلق رقم روشن در بیشترین مقدار قرار داشت و از بین لاین های Onfarm، لاین Onfarm-6 تحمل مطلق بالاتری نسبت به لاین های Onfarm-4 و Onfarm-9 داشت.

نویسندگان

مسعود گماریان

عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد اراک- نویسنده مسئول

محمدعلی ملبویی

عضو هیئت علمی پژوهشگاه ملی مهندسی ژنتیک و زیست فناوری

فرخ درویش

استاد گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران

سیدابوالقاسم محمدی

دانشیار دانشکده کشاورزی دانشگاه تبریز