غلامرضا عبدالله زاده - دانشیار، دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه صنعتی نوشیروانی ، بابل
حامد حمیدی جمنانی - استادیار، دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه صنعتی نوشیروانی ، بابل
فائزه آذربنیاد - دانشجو کارشناسی ارشد زلزله، گروه عمران، موسسه آموزش عالی طبری ، بابل

در طی سالیان گذشته مبحث جداساز لرزه ای به طور گسترده ای در طراحی لرزه ای ساختمان های ویژه مورد توجه قرار گرفته است. جداگر دوبل آونگی یکی ازگونه های جدید سیستم جداساز های لغزشی بوده که دارای دو سطح مقعر است و می تواند خصوصیات متفاوتی را در این دو سطح دارا باشد. در این مقاله به منظور بررسی رفتار این جداگر در ساختمان بتنی، مقایسه ای انجام گرفته با رفتار ساختمان بدون جداگر(پای ثابت) و ساختمان با جداگر آونگی تک. به منظور دست یابی به این مهم ، تحلیل تاریخچه زمانی تحت زلزله های حوزه دور و نزدیک با استفاده از نرم افزار Perform 3D انجام شده و توزیع انرژی در ساختمان استخراج گشته است. مشخص شده است که جداگر دوبل آونگی انرژی ورودی به ساختمان را به میزان قابل توجهی کاهش داده و انرژی تلف شده غیر الاستیک را تحت زلزله های حوزه دور و نزدیک به حداقل می رساند.

جداگر آونگی تک، جداگر دوبل آونگی، توزیع انرژی، زلزله های حوزه دور و نزدیک