بیژن عبدی - مربی، دانشگاه پیام نور واحد میاندوآب، ایران
شیرین جلیل وند میاندوآب - دانشجوی کارشناسی معماری، دانشگاه پیام نور واحد میاندوآب، ایران

افزایش سریع جمعیت و به دنبال آن افزایش تراکم و اختلال در تعاملات اجتماعی منجر به کاهش استفاده از فضاهای باز در مجموعه های مسکونی و نیز کیفیت طراحی این فضاها گردیده است. از این رو، طراحی فضایی که جوابگوی احتیاجات انسانی باشد، از اهداف اصلی به شمار می رود. تحقیق حاضر با استخراج فاکتورهای مؤثر در شکل گیری تعاملات میان ساکنین و محیط زندگی پرداخته است. طراحی فضاهای باز مجموعه اهی مسکونی با فراهم آوردن بستر شکل گیری زندگی اجتماعی، به شکل معناداری کیفیت و مطلوبیت محیط زندگی را تحت تأثیر قرار می دهد. این مقاله در پی آن است که به روش کتابانه ای و با توجه به اسناد و مدارک موجود به بررسی تأثیر و نقش فضاهای جمعی در مجتمع های مسکونی بر افزایش تعاملات اجتماعی ساکنین بپردازد.

مجتمع مسکونی، رابطه اجتماعی، فضای باز، تعاملات اجتماعی، فضای جمعی