محمد رسول کمالی زاده - گروه مهندسی شیمی،واحد ماهشهر،دانشگاه آزاد اسلامی ،ماهشهر ،ایران
محمد سرشار - دانشیار مهندسی شیمی،عضو هیئت علمی و رئیس پژوهشکده مکانیک پژوهشگاه فضایی ایران

در دمای متوسط سطح زمین در قرن گذشته چیزی حدود 0/18 ± 0/74 درجه سانتی گراد افزایش داشته است که بخش اعظم این تغییرات، از نیمه قرن بیستم به بعد و با توسعه و پیشرفت صنایع و افزایش تولید و انتشار گازهای گلخانه ای - به ویژه دی اکسید کربن، رخ داده است. این مسئله علاوه بر افزایش درجه حرارت، آلودگی آب و هوا و مسائل زیست محیطی را نیز به همراه دارد. مهم تر است همه ایجاد شکاف لایه ازن بر اثر پدیده مذکور است. مدل های جوی ارائه شده نشان می دهد که اگر میزان این گاز ها به همین روال افزایش یابد، دمای زمین در محدوده سال های 1900 تا 2100 میلادی که ما تقریباً در نیمه این فاصله زمانی هستیم از 1 تا 6/4 درجه سانتی گراد گرم تر خواهد شد. در این صورت نسل بشر با مشکلات عدیده ای مواجه خواهد شد. جداسازی مسیر کربن از مخلوط گازی با روش های گوناگونی میسر می باشد که از آن جمله جذب توسط محلول، جذب توسط جاذبه جامد، جداسازی برودتی، جداسازی توسط غشا می باشد که روش های مذکور نتایج موفقیت آمیزی در حوزه انتخابیه دی اکسید کربن دارند اما اشکال عمده آنها بالا بودن هزینه روش های مذکور می باشد به نظر می رسد حذف دی اکسید کربن از جریان های گاز طبیعی توسط تبلور هیدرات یک تکنولوژی جایگزین مقرون به صرفه باشد. در این پژوهش فرایند حذف دی اکسید کربن توسط هیدرات با استفاده از فاز آبی دریای خلیج فارس مورد مطالعه آزمایشگاهی قرار می گیرد و پارامترهای مهم در طول فرایند تشکیل هیدرات مورد پایش قرار می گیرد. از نتایج این پژوهش می توان در راستای حذف دی اکسید کربن از محصولات صنایع نفت و گاز و پتروشیمی در منطقه ویژه اقتصادی پارس (جنوبی و شمالی) با استفاده از آب دریا و همچنین در طراحی واحدها که شیرین سازی آب دریا خلیج فارس استفاده کرد.

گازهای گلخانه ای،شکاف لایه ازون،هیدرات،دی اکسید کربن،آب دریای خلیج فارس