تعیین ریسک ایجاد آمبولی ریوی در بیمار دارای ترومبوس عمیق سیاهرگی توسط یک مدل محاسباتی

پدیده آمبولی ریوی ایجاد شده بر اثر ترومبوس عمیق وریدی از جمله عوامل موثر مرگ و میر بعد از جراحی و یا در دوران باردای محسوب می شود. به دلیل اهمیت کلینیکی بالا، این پدیده همواره توسط محققان مورد پژوهش قرار گرفته است. در این مقاله قصد داریم تا با ارائه یک مدل محاسباتی که هندسه آن از تصویربرداری پزشکی بدست آمده، عوامل موثر بر ایجاد آمبولی را از یک ترومبوس عمیق وریدی مورد واکاوی قرار دهیم. بدین منظور تمامی داده ها از اطلاعات کلینیکی اخذ شده و بر مدل اعمال شده اند. بدلیل نقش کلیدی تعامل خون و ترومبوس در ایجاد آمبولی، این پدیده توسط روش المان محدود تعامل سیال-جامد مدل شده و معادلات حاکم بر محیط سیال و جامد توسط نرم افزار ADINA حل شده است. نتایج بدست آمده از این تحقیق حاکی از اهمیت ویژه ی تنش اعمالی بر ترومبوس در پارگی آن و ایجاد آمبولی ریوی است. نتایج این تحقیق نشان می دهد که بنا به عمر ترومبوس عمیق وریدی و با توجه به شرایط همودینامیکی خون در ورید، خطر ایجاد آمبولی ریوی تا چه اندازه جدی است. دستاوردهای این تحقیق علاوه بر ارائه جزئیات فراوان از مکانیزم ایجاد آمبولی می توانند در تشخیص و درمان زود هنگام آمبولی ریوی مفید باشند.

کلیدواژه ها:

آمبولی ریوی ، ترومبوس عمیق وریدی ، مدلسازی محاسباتی ، روش المان محدود ، تعامل سیال-جامد(FSI)