محمدرضا سعادتی - دانشجوی کارشناسی دبیری شیمی دانشگاه فرهنگیان پردیس علامه طباطبایی اردبیل
فاطمه ایزدیان - دانشجوی کارشناسی علوم تربیتی دانشگاه فرهنگیان مرکز آموزش عالی شهید رجایی اصفهان
سارا بنی عامریان - دانشجوی کارشناسی علوم تربیتی دانشگاه فرهنگیان پردیس شهید صدوقی کرمانشاه

تعلیم و تربیت یکی از مسائل مهم جوامع بشری است که همواره مورد توجه اندشمندان و متفکران قرار گرفته و ا مری پیچیده؛ پردامنه و وقت گیر است. برای اقدام به این کار خطیر اولین گام تعیین اهدافی است که قصد داریم به آنها برسیم و رسیدن به این اهداف مستلزم استفاده از روش هاست. آگاهی از روش ها و اهداف تعلیم و تربیت به ویژه تربیت اخلاقی مستلزم شناخت آراء مربیان و فیلسوفان بزرگ است. از این رو هدف پژوهش حاضر بررسی اندیشه چندین دانشمند اسلامی (فارابی، بوعلی سینا، صدرالمتالهین، ابن خلدون، ابوحامد غزالی) درباره تعلیم و تربیت است. هدف اصلی تحلیل دلالت های تربیتی تفکر این اندیشمندان و نتایج حاصل از آن بر روی جوامع بشری است. روش به کار گرفته شده در این پژوهش، روش «اسنادی» است که ابتدا بر اساس مطالعه اسنادی به بررسی آراء و نظریات این متفکران در زمینه تعلیم و تربیت پرداخته، سپس بر اساس روش کیفی و از نوع بررسی تطبیقی است. جامعه تحقیق شامل کلیه کتاب ها، پایان نامه ها، مجلات، سایت های اینترنتی و پژوهش ها و تحقیقات مرتبط با موضوع تحقیق می باشد. نمونه گیری به شیوه هدفمند انجام شده و بر این اساس از منابع مرتبط با موضوع تحقیق استفاده شده است. ابزار پژوهش نیز فیش برداری بوده است. در این تحقیق ابتدا اهمیت تعلیم و تربیت ازنظر فارابی، ابن سینا، صدرالمتاهلین، ابن خلدون، ابوحامد غزالی بیان گردیده و سپس اهداف و روش های تعلیم و تربیت این فلاسفه مورد بررسی قرار گرفته است. نتیجه تحقیق نشان می دهد که هدف فارابی از طرح اندیشه تعلیم و تربیت حصول سعادت و خوشبختی است که جز از طریق «مدینه فاضله» میسر نخواهد شد، و ابن سینا مهمترین و اصلی ترین هدف تعلیم و تربیت را رسیدن فرد و جامعه به سعادت و کمال می داند، کسب اعتدال و میانه روی و کسب فضائل اخلاقی نیز از مهمترین اهداف تربیت اخلاقی این فیلسوف است. عفت کلام و روش تشویق و ترغیب و استفاده از تهدید از مهمترین روش های مشترک در تربیت اخلاقی ابن سینا می باشد. از آنجا که موضوع اصلی هر نظام تربیتی انسان است. نظام تعلیم و تربیت از نگاه صدرالمتاهلین نظام جامع و کاملی است که تمام قوای انسان را دربرمی گیرد. ابن خلدون بیش از شصت و پنج فصل از 193 فصل کتاب مقدمه را به امر تعلیم و تربیت اختصاص داده است و ضمن تاریخچه ای، اوضاع آموزش و پرورش را از صدر اسلام تا زمان خود ترسیم می کند و مبانی آراء تربیتی خود، در حوزه معرفت شناسی، انسان شناسی، روان شناسی و جامعه شناسی می پردازد و در موضوعاتی چون مراحل آموزش، روش های یادگیری، زمینه های تربیت و اهداف تربیتی، دیدگاه های خود را تبیین می نماید. از دیدگاه غزالی تعلیم و تربیت امری است، کاملاً اخلاقی و عبادی که از راه تعادل بین عرایز و کنترل آنها توسط عقل، میسر می شود. عزالی یکی از اهداف تعلیم و تربیت را ایجاد اخلاق نیکو در کودک می داند.

تعلیم و تربیت، فلسفه ی اسلامی، دانشمندان اسلامی، بررسی تطبیقی