بررسی تأثیر نشانه های شهری بر روی ادراک ناظرین براساس اصول روانشانسی گشتالت

هر شهر به منظور ایجاد تصویری واضح در ذهن ساکنین نیازمند این است که بتواند فرد را قادر سازد تا به آسانی اجزاء سیمای شهر را شناسایی کند. یکی از عناصر کالبدی شهر که منجر به افزایش ادراک محیطی می شود، نشانه ها به شخص ناظر کمک می کنند تا موقعیت دیگر اجزاء محیط را تعیین کرده و همچنین به عنوان یک تدبیر سازماندهی، ابزار هدایت گری، مسیریابی نیز بکار روند. با پیشرفت دانش بشری، از یک سو طراحان در پی استفاده از علوم انسانی در مطالعات محیطی و طراحی بودند و از سوی دیگر پژوهشگران علوم انسانی بویژه روانشناسان، سامان دادن به مطالعات آزمایشگاهی در بستر زندگی روزمره انسان را مورد توجه قرار دادند. از همنشینی و تعامل این دو دسته از معارف و اندیشه های بشری حوزه هایی میان دانشی به تکوین رسیدند. در حوزه علوم انسانی نظریه گشتالت مبانی طراحی را بیش از هر نظریه دیگر ادراک، تحت تأثیر قرار داده است و از آنجایی که نشانه ها مانند شکل در مطالعات شکل- زمینه گشتالت عناصری قابل تفکیک محسوب می شوند برآنیم که در تحقیق پیش رو که براساس مطالعات کتابخانه ای صورت گرفته به بررسی نشانه ها در ادراک محیط براساس اصول روانشناسی گشتالت بپردازیم.

کلیدواژه ها:

نشانه های شهری ، تصویر ذهنی ، ادراک محیطی ، روانشناسی گشتالت ، قوانین و اصول گشتالت