تأثیر فلسفه تعلیم و تربیت اسلامی دربرنامه درسی

تربیت اخلاقی یکی از مهم ترین مسائل آموزشی و تربیتی می باشد. دستیابی به این هدف بزرگ در نهاد آموزش و پرورش، نیازمند نقشه ای است که در ادبیات علوم تربیتی، به آن برنامه درسی می گویند. این طرح و نقشه، زمانی می تواند آن نهاد را به اهداف مطلوب خود برساند که بر مبانی، اصول و شیوه های دینی و ارزشی فرهنگ حاکم بر آن کشور استوار باشد.برنامه درسی یک مقوله آمیخته به فرهنگ است و با ضرورت ها و اقتضائات فکری، اعتقادی و ارزشی رابطه قوی دارد، به همین دلیل در آن از مبنای فلسفی و اجتماعی نیز در کنار مبانی روانشناختی برنامه ریزی درسی بحث می شود و بر اساس آن برنامه درسی جهت گیری مشخص پیدا می کند؛ بنابراین باید با توجه به شرایط و ویژگی های بومی برنامه درسی مناسب را جستجو کرد و برای طراحی آن اقدام نمود. ضرورت و اهمیت این اقدام زمانی آشکار می شود که به تنوع دیدگاههای برنامه درسی و علل این تنوع به درستی بیندیشیم و تفاوتهای آنها را بررسی عمیق کنیم؛سؤال اساسی آن است که اگر بر مبنای فلسفه تعلیم و تربیت اسلامی توصیف دیگری از یاد گیرنده به عمل آمد و انسان شناسی، معرفت شناسی و ارزش شناسی ویژه تفکر اسلامی ارائه گردید، ابعاد و ویژگیهای برنامه درسی تغییر پیدا نمی کند؟ بدون تردید پاسخ مثبت است

کلیدواژه ها:

فلسفه ، تعلیم و تربیت اسلامی ، برنامه درسی ، فلسفهآموزش و پرورش