تحلیل منظومه آرش کمانگیر از منظر فرانقش بینافردی
- سال انتشار: 1394
- محل انتشار: سومین کنفرانس بین المللی پژوهشهای کاربردی در مطالعات زبان
- کد COI اختصاصی: ELSCONF03_341
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 854
نویسندگان
دانشکده علوم انسانی، دانشگاه سمنان، سمنان، ایران
دانشکده علوم انسانی، دانشگاه سمنان، سمنان، ایران
چکیده
در سال های اخیر بررسی و مطالعه ادبیات از منظرهای مختلفی صورت گرفته است و نتایج متفاوتی را در بر داشته است.یکی از این دیدگاه ها، زیان شناسی نقشگراست. در این مقاله تلاش بر آن است تا بر اساس مکتب نقش گرایی و با در نظر گرفتنفرا نقش های معرفی شده توسط هلیدی به بررسی شعر آرش کمانگیر سروده سیاوش کسرایی پرداخته شود. هلیدی در دستور نقش گرای نظام مند خود سه فرانقش را برای بررسی و تفسیر معنا معرفی می کند.. فرا نقش بینا فردی مربوط به ارتباط و تعامل ما با دیگران و بیان نگرش ما نسبت به آنهاست، در این فرا نقش گوینده از زبان به مثابه ابزاری برای ورود بهرویداد گقتاری بهره می جوید. در شعر آرش ، شاعر با استفاده از ابزار موجود در نظام زبان به ساده ترین شکل ممکن ، داستانی حماسی را روایت می کند و گزارشی فصیح و صریح از وقایع مورد نظرش ارائه می دهد.تعامل و ارتباط میان شخصیتها در این منظومه، از گسترهی بیشتری برخوردار است؛ به بیان دیگر، نقش بینافردی زبان در این شعر از حضوری پررنگ حکایت دارد و زبان در شکل گیری آن نقشی محوری را ایفا میکند.او این کار را با کمک زمان حال ساده و وجه اخباری انجام می دهد و با عدم بکارگیری فعل امر و انواع ادات داستان را ساده و بی پیرایه نقل می کند. یعنی استفاده از بهترین امکانات روایتگری و درگیر ساختن خواننده در داستان.کلیدواژه ها
دستور نقش گرای نظام مند، هلیدی، فرانقش بینافردی، منظومه آرش کمانگیر، سیاوش کسراییمقالات مرتبط جدید
- بررسی گذرا بودن عالم محسوسات در رباعیات بیدل دهلوی
- نقش بحران های هویتی در شعر شاعران معاصر ایران: مطالعه ای تطبیقی بر بحران های فرهنگی، جنسی، اجتماعی و زبانی
- بررسی مولفه های نقد اجتماعی مربوط به کودتای ۲۸ مرداد در اشعار نیما و سایه
- هوش مصنوعی و تحول در آموزش ادبیات فارسی: چالش ها و فرصت ها
- علوم و فنون ادبی در عصر هوش مصنوعی: بازتعریف روش های تدریس و پژوهش
اطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.