وجوه مشترک برخی مضامین قرآن وحدیث دراشعار شاعران برجسته سبک خراسانی
- سال انتشار: 1394
- محل انتشار: سومین کنفرانس بین المللی پژوهشهای کاربردی در مطالعات زبان
- کد COI اختصاصی: ELSCONF03_026
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 748
نویسندگان
دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه ادبیات فارسی، واحد سیرجان، دانشگاه آزاد اسلامی، سیرجان، ایران
عضو هیأت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد سیرجان، گروه ادبیات فارسی، واحد سیرجان، دانشگاه آزاد اسلامی، سیرجان، ایران
چکیده
قرآن، استوارترین پناهگاه، برای شاعران برجسته ی سبک خراسانی )فردوسی، ناصر خسرو و اسدی توسی( بوده است. پیوستگی و ارتباط مستقیم اشعار این شاعران بزرگ و معتقد، با مفاهیم قرآنی، احادیث و روایات ائمه بزرگوار، بیانگر آشنایی کامل آنان با قرآن، حدیث و مفاهیم بلند دینی، می باشد. این مقاله در پی کشف مبانی فکری اسدی توسی که درباره آفریننده ی هستی، مرگ، دنیا و عدالت انسان می اندیشد فردوسی که بینشی ژرف در صحنه های رزم دارد و ناصر خسرو که دوره ی طولانی از عمرش را در تبعید و انزوا گذرانده، می باشد. هر سه این شاعران بلند آوازه، برای آرامش روحی، به قرآن پناه برده اند و این اطمینان در آثارشان به وضوح، عیان است. با توجه به اینکه پیشینه ی شاعران فارسی گوی بهره مند از قرآن و حدیث، به آغاز و پیدایی شعر فارسی، یعنی نیمههای سده ی سوم می رسد، دستخوش آسیب گشته و به دست ما نرسیده استت لتذا اشتعار شتاعران برجستته ستبک خراسانی)فردوسی، ناصر خسرو و اسدی توسی( در ارتباط با مضامین قرآنی و احادیث ائمه و بزرگان دیتن، بته طتور مستقل مورد کاوش قرار نگرفته است و به طور پراکنده و گذرا، به این امر پرداخته شده است. مقاله ی حاضر بیانگر این نکته است که وجوه مشترک آیات قرآن کریم و احادیث ائمته را در اشتعار ایتن سته شتاعر برجسته و بازتاب آن در دوره سبک خراسانی را منعکس سازدکلیدواژه ها
آیات قرآن، احادیث ائمه، فردوسی، ناصر خسرو، اسدی توسی، تشابه معانیمقالات مرتبط جدید
- زیست مدرن و عوامل منفی تغییر ارزش های اخلاقی از دیدگاه اسلام (مبتنی بر آرای آیت الله جوادی آملی)
- تحلیل مولفه های دگرگونی نامطلوب نظام ارزشی در منظومه تفکر اسلامی
- تحلیل زبان شناختی خطبه حضرت خدیجه (س) «مطالعه موردی خطبه ازدواج خدیجه (س) با پیامبر اکرم (ص)»
- چالش های شکاف نسلی در عصر دیجیتال و راهکارهای جبرانی آن
- واکاوی ترجمه بینانشانه ای تصاویر نوشتار در صور الکواکب عبدالرحمن صوفی (مطالعه موردی صورت های فلکی انسانی)
اطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.