سید مجتبی توکلی - دانشجوی کارشناسی ارشد رشته مدیریت اجرائی دانشگاه آزاد اسلامی، واحد نجف آباد، گروه منابع انسانی و مدیریت، نجف آباد، ایران ؛
ناصر خانی - عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی، واحد نجف آباد، گروه منابع انسانی و مدیریت، نجف آباد، ایران

سازمان ها و شرکت ها در سده اخیر با موضوعی به نام فرسودگی شغلی دست و پنجه نرم می کنند. فرسودگی شغلی از طرفی موجب تحلیل رفتن نیروی انسانی کارا و مؤثر در سازمان می شود و از سوی دیگر پیامدهای نابهنجار آن بر سازمان تاثیرگذار است. در این مقاله ضمن بررسی پژوهش های انجام گرفته در خصوص عوامل مؤثر بر فرسودگی شغلی کارکنان ، این عوامل در سه دسته فردی ، شغلی و بین فردی مورد کنکاش قرار گرفتهاند . عوامل فردی شامل مواردی همچون سن، سابقه، تأهل، تعداد فرزندان، میزان ساعات اضافه کاری و کار نوبتکاری است. عوامل بین فردی دو مؤلفه حمایت اجتماعی و سرمایه اجتماعی را در بر می گیرد و عوامل شغلی استرس محل کار، نوبتکاری، اضافه کاری و تعارض کار- خانواده را شامل می شود. همچنین دو پیامد عمده فرسودگی شغلی شامل تمایل به ترک خدمت و بدبینی سازمانی بررسی شده است

فرسودگی شغلی ، بدبینی سازمانی ، ترک خدمت ، حمایت اجتماعی ، سرمایه اجتماعی ، تعارض کار- خانواده 7، استرسشغلی ، رهبری تحول گرا