سیدسینا جلالی - دانشجوی کارشناسی ارشد ژئوتکنیک، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی
مهدی سیاوش نیا - استادیار دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران مرکزی
محمد فرید آستانه - استادیار دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران مرکزی

با توجه به توسعه شهرها استفاده از راه و راه آهن و ... احتمال قرارگیری آنها بر روی خاکریزهای واقع بر بستر سست اجتناب ناپذیر است. با توجه به پیشرفت در تولید مصالح نوین همچون ژئوسینتتیکها، استفاده از آنها برای تسلیح خاکریزها به منظور تأمین پایداری و همچنین تسلیح خاک سست بستر در شرایط اشباع با ستون های سنگی مسلح جهت تسریع در تحکیم خاک بستر می تواند به عنوان روش های بهسازی مناسب به کار گرفته شوند. این تحقیق با استفاده از نرم افزار ABAQUS، به صورت سه بعدی و با درنظر گرفتن مدل رفتاری موهر-کولمب برای خاکریز مسلح، ستون های سنگی و Cam-Clay اصلاح شده برای بستر سست انجام گردید. برای رسیدن به نشستی مجاز و یکنواخت، ستون های سنگی در محدوده 6 متری از مرکز بسمت پنجه خاکریز مسلح قرار گرفتند و پارامترهای متغیر شامل: فاصله ستون های سنگی و طول ستون های سنگی و پارامتر ثابت شامل، درصد تسلیح ستون های سنگی برحسب طول ستون های سنگی می باشد. با توجه به ارزیابی تأثیر پارامترها بر عملکرد خاکریزهای مسلح مشاهده گردید که با بهسازی خاک سست بستر با ستون های سنگی مسلح با فواصل 3، 6 و 2 متر بعد از گذر 100 روز به ترتیب 57%، 69% و 75% نسبت به خاک سست بستر بدون ستون های سنگی از اضافه فشار آب منفذی کاسته شد و همچنین زمان لازم برای استهلاک 50% حداکثر اضافه فشار آب منفذی برای ستون های سنگی مسلح، به طول های 20، 15 و 25 متر بترتیب 591، 252 و 79 روز می باشد که نسبت به 1696 روز خاک بستر بدون ستون های سنگی مسلح کاهش چشمگیری نشان می دهد.

خاکریز مسلح، ستون های سنگی مسلح، ژئوسینتتیک، المان محدود