بررسی اثربخشی بازیهای رایانهای بر توانبخشی بیماران اوتیسم

اختلال درخودماندگی یا اوتیسم، یکی از انواع اختلالات رشدی است که مشکلاتی همچون ناتوانی در برقراری ارتباطات اجتماعی و تعامل با محیط پیرامون، ازجمله نشانههای قابلتوجه آن است؛ بنابراین استفاده از راهکارهایی که بتواند تعاملاتاجتماعی و ارتباطی این افراد را بهبود ببخشد و توانایی زندگی تا حدودی مستقل را برای آنان فراهم کند، ضروری به نظر میرسد. از طرف دیگر، پژوهشهای اخیر نشان دادهاند که مداخلات توانبخشی مبتنی بر بازیهای رایانهای با به وجود آوردن تحریکات جسمانی و روانی و همچنین ایجاد محیطی جذاب و سرگرمکننده، میتواند در بهبود مهارتهای اجتماعیکارکردهای هیجانی و زبانی، موتر واقع گردد. مقالهی حاضر به بررسی به نقش سودمند بازیهای رایانهای در توانبخشی بیماران اوتیسمی پرداخته است

کلیدواژه ها:

اوتیسم ، بازیهای رایانهای ، توانبخشی