عادل مرادی - دانشجوی کارشناسی ارشد زمین شناسی اقتصادی، دانشگاه تبریز
سیدغفور علوی - عضو هیئت علمی گروه علوم زمین دانشگاه تبریز
محمدرضا حسین زاده - عضو هیئت علمی گروه علوم زمین دانشگاه تبریز

معدن فلدسپات یونس در 17 کیلومتری جنوب ملایر و در مسیر جاده سامن به بروجرد در استان همدان قرار دارد و این ناحیه ازنظر تقسیمات زمین شناسی ایران، بخشی از زون ماگماتیسم دگرگونی سنندج- سیرجان می باشد. سنگ های آذرین اصلی درمحدوده ذخیره شامل گرانودیوریت، تونالیت، مونزوگرانیت، سینوگرانیت، آلکالیگرانیت و لوکوگرانیت می باشد. این سنگ ها بیشتراز کوارتز، فلدسپات، آمفیبول در زمینه شیشه ای یا کوارتز- فلدسپاتی حاصل از تبلور مجدد زمینه تشکیل شده است. کانی هایمونتموریونیت، ایلیت، کلسیت، هماتیت، اپیدوت، کلریت و سریسیت در برخی نمونه ها بچشم می خورد. در این میان فلدسپاتفراوانترین کانی تشکیل دهنده این سنگ ها می باشد، به طوری که پتانسیل بالایی برای ذخیره فلدسپات ایجاد کرده است. بیشترفلدسپات های مشاهده شده از نوع آلبیت و کوارتز- فلدسپاتی، آلکالی فلدسپار و ارتوکلاز است. در اثر آلتراسیون آرژیلیک،کانی های رسی از جمله مونتموریونیت و ایلیت نیز حاصل شده است. نتایج حاصل از آنالیز اکسیدهای اصلی و عناصر کمیاب ومقایسه آن با مقادیر استانداردهای صنعتی و تجاری فلدسپار نشان می دهد که این ذخیره در زمره فلدسپات های سدیک قرارمی گیرد و از درجه خلوص نسبتاً خوبی برخودار می باشد. مقادیر D(2)O, Al(2)O(3), Na(2)O تطابق بسیار بالایی با استانداردهای صنعت شیشه به ویژه شیشه های G-40 و G-20 داشته و قابلیت استفاده در این صنایع را دارد. با این وجود که مقدار آهن نمونه هادر حدود 0/3 درصد می باشد، اما از مقادیر استاندارد بالاتر بوده و به منظور بالا بردن کیفیت ماده معدنی باید با استفاده از روشهای مناسب این مقدار را کاهش داد.

زمین شناسی اقتصادی، شیشه، فلدسپات سدیک، ملایر، یونس