فریبا اسفندیاری - دانشیار گروه جغرافیا، دانشگاه محقق اردبیلی
علی عشقی چهاربرج - دانشجوی دکتری ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه محقق اردبیلی
سعیده علوی - دانشجوی دکتری ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه محقق اردبیلی

با توجه به مسئله روند فزاینده شهری شدن جهان و از جمله ایران در آینده، توجه به سکونتگاه های روستایی برای توسعهمتوازن و آمایش محیط و نیز بسترسازی شکل گیری جامعه شهری پایدار فردا بسیار ضروری و غیر قابل اجتناب است، و بهمنظور رسیدن به بهینه ترین شیوه های مداخله و توزیع عادلانه خدمات، توجه به وضع موجود سکونتگاه ها و تعریف اولویت هادر محورهای مختلف امری لازم است. از این رو این مقاله با هدف ارزیابی عدالت فضایی برخورداری از شاخص های توسعهروستایی در شهرستان سرعین انجام شده و رویکرد حاکم بر آن از نوع توصیفی - تحلیلی است. شاخص های مختلفی درابعاد بهداشتی- درمانی، آموزشی، زیربنایی، تسهیلات و تاسیسات، اجتماعی- فرهنگی، و غیره در این پژوهش با استفاده ازمدل تاپسیس مورد بررسی قرار گرفته است. جامعه آماری تحقیق دهستان های شهرستان سرعین براساس سرشماری سال 1390 می باشد. نتایج این پژوهش که با نظر به مفاهیم عدالت فضایی و بهره گیری از مدل Topsis به دست آمده بیانگرنوعی بی نظمی در پراکنش شاخص های توسعه روستایی می باشد. براساس نتایج تحقیق دهستان آلوراس با میزان تاپسیس 2/504 در رتبه اول و دهستان های آب گرم، سبلان و ارجستان به ترتیب با میزان تاپسیس 0/937، 0/890 و 0/874 در رتبه های دوم تا چهارم قرار دارند. نتایج این پژوهش که با نظر به مفاهیم عدالت فضایی بیانگر نوعی بی نظمی و شکاف درپراکنش شاخص های توسعه روستایی در دهستان های شهرستان سرعین می باشد به طوریکه فاصله بین دهستان آلوارس با دهستان ارجستان عدد 1/63 می باشد.

عدالت فضایی، دهستان، توسعه روستایی، Topsis، سرعین