تشخیص تغییرات دراز مدت کاربری اراضی دریاچه ارومیه با پردازش تصاویر ماهوارهای

دریاچه ارومیه یکی از دریاچه های فوق اشباع از نمک در دنیا و بزرگترین دریاچه داخلی ایران و بیستمین دریاچه بزرگ جهان می باشد کهدر شمال غرب ایران بین دو استان آذربایجان شرقی و آذربایجان غربی قرار گرفته است. این دریاچه از لحاظ منابع آب، شاخص های زیستمحیطی و اقتصادی بسیار حائز اهمیت می باشد، دریاچه ارومیه به عنوان یکی از مهمترین زیستگاه های طبیعی در سطح منطقه مطرحبوده و به دلیل ویژگی های منحصر به فرد خود، به وسیله سازمان یونسکو به عنوان پارک ملی شناخته شده است. طی سالهای اخیر بر اثرعوامل اقلیمی و انسانی، این دریاچه دچار تغییراتی در میزان آب دریاچه و میزان پوشش گیاهی و نمک اطراف دریاچه شده است. طی اینمقاله به بررسی روند این تغییرات بین سال های 1984 تا 2015 میلادی با استفاده از تصاویر ماهوارهای لندست 5،7،8 و فناوری سنجش ازدور شده است، بدین صورت که با استفاده از نسبت گیری باندی و طبقه بندی، خطوط ساحلی دریاچه ارومیه استخراج شد و با استفاده ازشاخص NDSI اقدام به استخراج شوره زارهای نمکی و از شاخص NDVI برای استخراج پوشش گیاهی استفاده شده است. نتایج حاصل نشان می دهد که مساحت قسمت های آبی دریاچه ارومیه از سال 1984 تا 2015 با کاهش 88,5 درصدی و همچنین مساحت پوششگیاهی اطراف دریاچه در بازه 31 ساله مورد بررسی 21 درصد افزایش یافته است و در نهایت مساحت شورهزارهای نمکی اطراف دریاچه باافزایش 22 درصدی روبه رو شده است.

کلیدواژه ها:

دریاچه ارومیه ، خطوط ساحلی ، شورهزار ، پوشش گیاهی ، NDSI ، NDVI