بهار دستاران - کارشناس ارشد، گروه حسابداری، دانشگاه پیام نور، واحد داراب، ایران
فائزه خدابنده - کارشناس ارشد، گروه حسابداری، دانشگاه پیام نور، واحد داراب، ایران

هدف اصلی شرکتها به حداکثر رساندن ثروت سهامداران است. یکی از عوامل مؤثر بر این امر، ساختار سرمایه میباشد که مستلزم بکارگیری بهینه منابع مالی و کسب بازده و ریسک متناسب است. هدف اصلی این تحقیق،بررسی رابطه بین ساختار سرمایه و ساختار مالکیت در شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران میباشد. به منظور دسترسی به هدف بالا یک دوره 6 ساله ( 1388- 1393 ) در نظر گرفته شد،که نهایتاً 90 شرکت ازشرکتهای حاضر در بورس اوراق بهادار تهران در این مطالعه انتخاب شدند. تحقیق حاضر از نوع تحقیقات توصیفی– همبستگی بوده و روش آماری مورد استفاده جهت آزمون فرضیه مطرح شده در این تحقیق " دادههای تلفیقی" است. نتایج بدست آمده نشان میدهد که رابطه منفی و معنیداری بین ساختار سرمایه و ساختار مالکیت وجود دارد. وجود رابطه معنیدار بین ساختار سرمایه و ساختار مالکیت موجب کاهش هزینههای نمایندگی می-شود و این در حالی است که سرمایه گذاران نهادی نقش قابل ملاحظهای در انتقال اطلاعات دارند و ارزش شرکترا تحت تأثیر قرار میدهند. با استفاده از نتایج حاصله، گرچه هنوز مشخص نیست که ساختار سرمایه موجد ساختار مالکیت است یا برعکس، ولی به نظر می رسد که لازم است سرمایه گذاران و اعتباردهندگان هر دو ساختارسرمایه و ساختار مالکیت را در زمان تصمیمگیری نسبت به سرمایه گذاری و اعتباردهی مد نظر قرار دهند.

ساختار سرمایه، ساختار مالکیت، اهرم