سید اسماعیل دراجی - دانشجوی رشته میکروبیولوژی دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهریار- شهر قدس
سید محمد للهی - دانشجوی رشته میکروبیولوژی دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهریار- شهر قدس
مریم توحید پور - عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهریار - شهر قدس

بیوتکنولوژی مجموعه ای از تمام تکنولوژی ها می باشد که مولکول های بیولوژیک و سلول را مورد استفاده قرار می دهد. این علم که به طور روز افزون در حال توسعه می باشد و با به کارگیری مفهوم نانو به پیشرفت های بسزایی دست یافته است. نانوتکنولوژی یک فناوری نیست بلکه توامندسازی فناوری است که در سنوات اخیر با نمود در علوم دیگر دریچه های جدیدی به روی محققین گشوده است. نانوتکنولوژی از این جهت متفاوت با سایر علوم است که کار کردن در عرصه نانو به منزله کار کردن در مقیاس مولکول و اتم های تشکیل دهنده سلول خواهد بود از دید بیوتکنولوژی این عرصه از این حیث دارای اهمیت است که دقیقاً مقیاس فرآیندهای زیستی نیز در این اندازه قرار دارند بنابراین نانوتکنولوژی اجازه بررسی دقیق تر مکانیسم های مولکولی را با کمک ابزار و وسایل دقیق خاص خود فراهم خواهد کرد و این در کشف حقایق دقیق تر علمی سهم به سزایی خواهد داشت. یک تعریف کلاسیک از تعامل بیوتکنولوژی و نانوتکنولوژی را می توان این گونه بیان کرد که: بیوتکنولوژی به نانوتکنولوژی مدل ارائه می دهد در حالی که نانوتکنولوژی با در اختیار داشتن ابزار برای بیوتکنولوژی آن را در رسیدن به اهدافش یاری می رساند. به کارگیری تکنکیک نانو در فرآیندهای زیستی فناوری به نام نانوبیوتکنولوژی را وارد معادلات علمی - تجاری نموده است.مهمترین پیشرفت های نانوبیوتکنولوژی در حوزه پزشکی به دست آمده است، نانوپزشکی موجب تشخیص بیماریهای ناشناخته و درمان قطعی آنها به صورت دقیق تر و همچنین راه های تشخیص سریع تر از راه دور را ارائه می کند که متشکل از تجهیزات بسیار پیشرفته تشخیص بیماری، تراشه های زیستی برای بررسی های گوناگون، داروسازی، مرمت بافتی و جایگزینی بافت ها، وسایل کاشتنی در بدن (وسایل اندازه گیری و درمان) و حسگرها، وسایل جراحی ناتوروبات ها، تست های ژنتیکی، عکس برداری های پیشرفته و . . . می باشد. ما در این کنگره تلاش خواهیم کرد جایگاه فعلی نانوپزشکی و دورنمای آینده آن را در حد امکان مطرح کرده و چالش های پیش روی آن را بیان نمائیم.

بیوتکنولوژی، نانوبیوتکنولوژی، نانوپزشکی، نانوروبات