محمدهادی یدالله پور - استاد راهنما، دانشیار و عضو هئیت علمی دانشگاه علوم پزشکی بابل
عباس ولی پورپاشاکلائی - دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشگاه آزاد اسلامی مازندران، واحد ساری،ایران

براساس عنوان مشخص مقاله، موضوع اصلی این نوشتار بررسی نظام ارتباطی اسلام باکفاردر عرصه فرهنگ است. این نظام چنان هماهنگ و قوی است که در مقایسه با سایر نظام های ارتباطی به ویژه نظام ارتباطی بین المللی معاصر،هیچ گونه نقصی ندارد و حتی در ابعاد گوناگونی از جمله آمیخته بودن با اخلاقیات، امتیازات مشهودی دارد و همچنین شواهد تاریخی دال بر ماخوذ بودن نظام معاصر از نظام ارتباطی اسلام موجود است. بنابراین، نظام اسلام نهتنها مؤید و مثبت اصل شناسایی است که لازمه اولیه و مقتضی وجودی روابط بین المللی بین دولت است. لذا اسلام برای رسیدن به آرمان نهایی خود تأسیس حکومت واحد جهانی براساس اصل شناسایی عام تری، ارتباط باکفار را می پذیرد و حتی افراد و جامعه های کافر بدون دولت را در صورت احراز شرایط مورد شناسایی قرار می دهد با رعایتجوانب احتیاط و با عدم تعدی از اصول ارتباطی با آن ارتباط برقرار می کند و به رسمیت می شناسد. در ارتباط فرهنگی مسلمانان باکفار، یک اصل بسیار مهم مطرح است که آن عبارت است از: اصل نفی سبیل، که مطلب مذکوربه عنوان یک اصل مسلم در ارتباط با کفّار مورد پژوهش قرار گرفته است، به این معنا که پس از بیان مقدمه و شناسایی بعضی از واژه های کلیدی به آن پرداخته شده است سپس ارتباط فرهنگی بین مسلمان و کافر درحوزه حقوق بین الملل خصوصی و حکومت اسلامی با کفار درحوزه حقوق بین الملل عمومی مورد پژوهش بوده است که از اینمهم نتیجه گیری به عمل آمده است .

قرآن کریم ، فرهنگ، روابط، مسلمانان، کفار