رحمت ا... حسینی برآفتابی - کارشناس ارشد،گروه روانشناسی بالینی ،دانشکده علوم انسانی ،مرکز بین المللی کیش،دانشگاه آزاد اسلامی،ایران
بهنام مکوندی - دکتری،گروه روانشناسی عمومی ،دانشکده علوم انسانی، واحد اهواز ،دانشگاه آزاد اسلامی ،ایران

هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر بخشی درمان شناختی رفتاری بر کیفیت زندگی بیماران زن مبتلا به مشکل پوستی ویتلیگو در شهر اهواز بود. برای انتخاب آزمودنیها، از نمونه در دسترس استفاده گردید. بدینصورت که 16 نفر از بیماران که بیماری ویتلیگو جهت شرکت در پژوهش،انتخاب شده و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش وگروه گواه (هر کدام 8 نفر) گمارده شدهاند. همه شرکت کنندگان به پرسشنامه کیفیتزندگی سازمان بهداشت جهانی فرم کوتاه 28 سوالی پاسخ دادند. گروه آزمایش به مدت 8 جلسه تحت آموزش درمان شناختی رفتاری قرار گرفتد. سپس در مرحله پس آزمون هر دو گروه به پرسشنامه پژوهش پاسخ دادند. بیماران پس از گذشت دو ماه تحت ازمون پیگیری قرار گرفتند. دادهها با استفاده از تحلیل واریانس مورد تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد که درمان شناختی رفتاری به گونه معنیداری کیفیتزندگی افراد گروه آزمایش را در مقایسه با گروه گواه، بهبود بخشیده است. این یافتهها نشان میدهد درمان شناختی-رفتاری میتواند به عنوان یک روش روان درمانی انتخابی و همچنین مکمل درمانهای پزشکی در درمان بیماران پوستی و بهبود کیفیت زندگی آنها سودمند باشد

خودشکوفایی درمان شناختی- رفتاری، کیفیت زندگی، ویتلیگو