رابطه طرحوارههای ناسازگار اولیه بافرسودگی شغلی و سلامت عمومی کارکنان مرکز روانپزشکی رازی

هدف:پژوهش حاضر به منظور بررسی رابطه بین طرحوارههای ناسازگار اولیه با فرسودگی شغلی و سلامت عمومی بهیاران و پرستاران مرکز روانپزشکی رازی انجام گرفت. روش:به این منظور 041 نفر از 411 نفر پرستار و بهیار شاغل در این مرکز با استفادهاز روش نمونه گیری تصادفی )با استفاده از فهرست اسامی این کارکنان( انتخاب شدند و هر یک به سئوالات سه پرسشنامه طرحواره یانگ) SQ- SF (، فرسودگی شغلی مسلش) MBI ( و سلامت عمومی ) GHQ ( پاسخ دادند. رابطه بین طرحواره های ناسازگار اولیه با فرسودگی شغلی و سلامت عمومی با روشهای آماری ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چند متغییرهمورد بررسی قرار گرفت. یافته های پژوهش: نتایج نشان داد که طرحواره های ناسازگاراولیه با فرسودگی شغلی رابطه معنی دار وجود دارد. به این معنی که بین نمرات فرسودگی شغلی با نمرات تمامی طرحواره های ناسازگار اولیه بجز طرحواره خویشتن داری همبستگی مثبت معنی دار وجود داشت. همبستگی بین طرحواره های ناسازگار اولیه با سلامت عمومی کارکنان مثبت معنی داربود. همبستگی بین فرسودگی شغلی و سلامت عمومی کارکنان مثبت معنی دار بود. نتایج تحلیل رگرسیونهای انجام شده نشان داد که: طرحواره های ناسازگار اولیه قادر به پیش بینی فرسودگی شغلی و سلامت عمومی کارکنان هستند. نتیجه گیری: بین طرحواره های ناسازگار اولیه با فرسودگی شغلی و سلامت عمومی رابطه وجود دارد.بکارگیری راهکارهای مناسب تربیتی برای پیش گیری از شکل گیری یا رشد طرحواره های ناسازگار اولیه در کودکی، و ارائه راهکارهای مناسب برای پیش گیری از فرسودگی شغلی، که می توانند منجر به افزایش سلامت عمومی افراد شوند توصیه می شود.

کلیدواژه ها:

طرحواره های ناسازگار اولیه ، فرسودگی شغلی ، سلامت عمومی ، بهیاران ، پرستاران