ناهید محمدی ثابت - دانشجوی دکترای مدیریت منابع انسانی، دانشگاه اصفهان، ایران
طاهر جعفری - دانشجوی دکترای مدیریت منابع انسانی دانشگاه اصفهان

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه بین هوش فرهنگی با اثر بخشی کارکنان است. بدین منظور تعداد 130 نفر از کارکنان به روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند و از پرسشنامه هوش فرهنگی(انگ و همکاران2004) که شامل 18 سوال و پرسشنامه اثر بخشی (فریدمن والین1985) که شامل 22 سوال بوده استفاده شده است. پایایی پرسشنامه براساس محاسبه ضریب آلفای کرونباخ برای هوش فرهنگی برابر 0/887 و برای اثر بخشی برابر 0/954 است. داده ها با استفاده از نرم افزارSPSS و با آزمون ضریب همبستگی و رگرسیون چند متغیری تجزیه و تحلیل شد. نتایج نشان داد:1-بین اثر بخشی و ابعاد آن با هوش فرهنگی رابطه معنی داری وجود دارد.2-بین هوش فرهنگی و ابعاد آن و اثر بخشی رابطه معناداری وجود دارد. ازمیان چهار عامل هوش فرهنگی عامل انگیزشی بیشترین تاثیر را در پیش بینی اثر بخشی داشته است و تاثیر دیگر متغیرها به ترتیب شامل دانشی ، رفتاری، و استراتژی است. در پیش بینی اثر بخشی ، عامل مشارکت بیشترین تاثیر را داشته است و دیگر متغیرها به ترتیب اهداف، احساسات و عواطف و تصمیمات در پیش بینی اثر بخشی بر هوش فرهنگی تاثیر داشته است.بنابراین می توان گفت عامل مشارکت از ابعاد اثر بخشی نقش موثری داشته است و نسبت به سایر عوامل بر روی کارکنان باید اقدامات و برنامه ریزی های مناسبی صورت گیرد.

هوش فرهنگی، هوش، فرهنگ، اثر بخشی کارکنان