هوشنگ خیری - استاد یار، دانشکده علوم زمین، دانشگاه دامغان ، دامغان
سحاب خادمی - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی منابع آب، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان
فاطمه محبوبی - کارشناس منابع آب، شرکت سهامی آب منطقه ای مازندران

در این تحقیق با استفاده از قابلیت و توانمندی های GIS ، روشی جهت بهینه سازی شبکه پایش آب زیرزمینی ارائه شد. در این روش با استفاده از تکنیک زمین آمار موجود در الحاقیه Geostatistical Analyst از نرم افزار Arcgis درجه اهمیت هر چاه ارزیابی گردید. به منظور کاربرد و آزمایش روش پیشنهادی، دشت قائم شهر جویبار در استان مازندران مورد بررسی قرار گرفت. بهینه کردن شبکهی پایش با این روش در دو مرحله انجام شده است، در مرحله اول با استفاده از نمودار Cross Validation چاههای که سطح ایستابی در آنها توسط سطح ایستابی چاه های مجاور با دقت کافی قابل تخمین زدن است از شبکهحذف شد و در مرحله ی دوم بر اساس نقشه های توزیع انحراف معیار تخمین در شبکه، چاه های مشاهده ای مناسب به شبکه اضافه گردید. در منطقه مورد بررسی شبکه فعلی دارای تراکم قابل قبولی است لذا در این تحقیق سعی گردید با روشهای زمین آماری و با تغییر آرایش شبکه در خصوص بهینه سازی آن اقدام گردد. در نهایت نتایج این مطالعات حاکی از آن است که استفاده از روش کریجینگ در تخمین توزیع سطح آب زیرزمینی، حدود 11 % سبب کاهش انحراف معیار نقشه های سطح آب گردیده به عبارتی دقت داده های تولیدی را افزایش داده است.

شبکه سنجش، بهینه سازی، زمین آمار، GIS ، آب زیرزمینی