روش به کارگیری الگوریتم تکاملی ترکیبی بر پایه الگوریتم SGA - NGA در همگرایی با استفاده از توابع ریاضیات

الگوریتم تکاملی متعددی برای حل مسائل پیچیده با الهام گرفتن از طبیعت گسترش یافته اند. SGA-NGA از نوعمهاجر در چند جمعیت با زمینه AG می باشد، که پارامترهای فردی نامناسب و انتخاب پارامترهای تطبیقی مهاجر آن، ازاهمیت یکسانی برخوردار است. مسئله مهم در این روش، که در بسیاری از کاربردهای زندگی واقعی اعمال شدهاند. وNGA نسبت به SGA قابلیت اعتماد نتایج، از لحاظ همگرایی کارآمدتر هستند. NGA یکی از انواع GA چندجمعیتی است که در آن اشخاص بر مبنای سازگاریشان مهاجرت به گروه دیگر میکنند. ثابت شده است که این امر باحفظ تنوع جمعیتی، که به اشخاصی که دارای سازگاری کمی هستند نیز اهمیت میدهد، که در بهبود عملکرد جمعیتواحد GA بسیار موثر است. در این تحقیق به منظور دستیابی به رفتار NGA را با آزمایش توابع ریاضی به طوربرجسته نشان میدهد و برای مقایسه عملکردش با SGA ، توابع مهم مورد استفاده در بهینه سازی استفاده شده اند و نتایجعملکرد خوب NGA را نسبت به SGA در مورد سرعت همگرایی و بهترین مقادیر بهینه شده بهتر اثبات می کند، که باشبیه سازی نرمافزار به اثبات رسیده است.

کلیدواژه ها:

، NGA ، SGA ، GA ، بهینه سازی ، توابع ریاضیات