حسین حمزوی - عضو هیأت علمی تمام وقت گروه معماری ، معاونت فنی و عمرانی دانشگاه آزاد اسلامی واحد لامرد

امروزه بر همگان روشن است که هیچ شهر یا منطقه ای نمی تواند خود را مستقل از محیط اطراف بداند . دراین میان فضاها ی سبزشهری به عنوان جزء ضروری و لاینفک محیط پیرامون شهرها می تواند عملکرد های معینی داشته باشد،عملکرد ها ییمانند تزئینی و تفریحی که کمبود آن می تواند مشکلات جدی در حیات شهرها به وجود آورد. فضای سابز درا یران موضوع جدیدی نیست اما پایداری زیست محیطی موضوعی جدید می باشدکه مزایای مربوط به آن در گرو استفاده گسترده وکلان از آن می باشد. یکی از راه حل های رسیدن به پایداری زیست محیطی آشنایی با اهمیت فضای سبز و توجه به آن در راستا یرسیدن به معیارهای توسعه پایدار می باشد. اگر شهر را به مثابه ارگانیسم های پویا و کانون فعالیت های انسانی بررسی کنیم، می بایست کاربریهای فضای سبز را به عنوان یکی از مهمترین عناصر حیاتی آن بپذیریم . رشد جمعیت و توسعه بی رویه فیزیکی شهر، بروز انواع آلودگیهای صوتی، بصری، شیمیایی، افزایش قیمت زمین و کاربریهای تجاری، مسکونی، صنعتی و وقوع انوا بحرانهای زیست محیطی و عدم توجه به حفظ و نگهداری فضای سبز، دلایلی هستند که موجودیت این بخش از شهرها را تهدید می کنند. یکی از راه های بهبود وضعیت فضای سبز ، توجه به بحث مدیریت شهری در حوزه کلان آن می باشد.

مدیریت شهری، فضای سبز، پایداری زیست محیطی، توسعه پایدار