فرشاد مصنف - گروه عمران، واحد علوم و تحقیقات آذربایجان شرقی، دانشگاه آزاد اسلامی تبریز، ایران گروه عمران، واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی تبریز، ایرا
رضاقلی اجلالی - گروه عمران، واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی تبریز، ایران

در این تحقیق ارجحیت روش عناصر محدود )برنامهplaxis نسبت به سایر روشهای ارائه شده توسط دانشمندان مختلف در محاسبه نشست الاستیک 3 مورد بررسی قرار داده شده است. × فونداسیون منفرد به ابعاد 3×3 مورد بررسی قرارداده شده است اساس کار به این صورت است که با استفاده از رایج ترین روابط ارائه شده توسط دانشمندان مطرح در این زمینه که در طی سال اخیرازروشهای تجربی، نیمه تجربی و تئوری اسستیسیته برای محاسبه نشست اسستی فونداسیون ها استفاده کردهاند، نشست اسستی فونداسیون مذکور را با در نظر گرفتن شرایط پارامترهای یاک زیر فونداسیون، محاسبه نموده سپس مقدار نشست الاستیک فونداسیون را با استفاده از روش عناصر محدود )برنامه plaxis با دو مد رفتاری اسستی یطی (liner Elastic) و موهر کولمب Mohr Coulomb بدست آورده و در ادامته مقتادیر بدستت آمتده از این روش ها با نشست اندازه گیری شده فونداسیون مورد مقایسه قرار داده شده است. نتیجه این محاسبات و مقایسه آنها نشان می دهد که از بین روش های مختلف برای محاسبه نشست اسستی فونداسیون ها روش عناصر محدود برنامه plaxis عملکرد دقیق تری را برای محاسبه نشست اسستی فونداسیون های منفرد با مشخصات فوق دارا بوده و مقدار نشست الاستیک بدست آمده از این روش به مقدار نشست اندازه گیتر ی شده فونداسیون نزدیک تر می باشد

نشست الاستیک ، فونداسیون منفرد، عناصر محدود، الاستیک خطی، موهر کولمب