ژیلا اسدی فرد - دانشجوی دکترای فیزیک و حفاظت خاک، دانشگاه تبریز
سیدعلی اکبر موسوی - دانشیار دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات فارس
مهرداد محمدنیا - دکترای علوم خاک زیست محیطی، ریاست سازمان پارک ها و فضای سبز

هدف : منظور از انجام این تحقیق، تجزیه و تحلیل تغییرات فاکتورهای شیمیایی کیفیت آب (بی کربنات، سختی، کلسیم و کلرور) در آب های زیرزمینی دشت سروستان در ارتباط با فاکتورهای مرثر شرایط اقلیمی، موقعیت قرارگیری چاه ها و نوع کاربری زمین است. روش ها: محاسبات آماری میانگین، ضریب تغییرات، انحراف معیار، حدبالا- پایین و رسم نمودارهای تغییرات غلظت پارامترهای فوق در آب 28 حلقه چاه واقع در سردشت سروستان درسال های 1384-90 به کمک نرم افزار Excel انجام و خروجی داده ها همراه با نقشه های زمین شناسی، توپوگرافی، کاربری اراضی، جانمایی و ... در محیط GIS وارد، شماره گذاری چاه ها انجام و نقشه های پهنه بندی میانگین هر پارامتر تهیه و در مقایسه با استانداردهای ملی، FAO و دیاگرام شولر به لحاظ آب آبیاری و قابلیت شرب مورد آنالیز، تجزیه تحلیل و تفسیر قرار گرفتند. یافته ها: بررسی از نظر قابلیت شرب خوب و کمتر از استاندارد بودند. به لحاظ پارامتر سختی 27 حلقه چاه بیشتر از استاندارد ملی و در رده های آب قابلیت شرب نامناسب تا غیرقابل شرب و حداکثر سختی در چاه 7 با مقدار 9320 میلی گرم در لیتر بود. بررسی پارامتر کلرور نشان داد که اب 26 حلقه چاه در طبقه آب آشامیدنی با قابلیت شرب خوب و کمتر از استاندارد فوق، دو چاه شماره 9-7 با کاربری و مرتع به ترتیب با مقادیر 519/6- 679/2 میلی گرم بر لیتر در گروه آب آشامیدنی نامناسب و بیشتر ارز استاندارد بودند. بررسی از نظر قابلیت آبیاری: با استفاده از استاندارد FAO و مقایسه آنالیز داده نقشه ها، فاکتورهای بیکربنات، کلسیم و کلرور از نظر آب آبیاری دارای هیچ محدودیتی نیستند. در استاندارد FAO رقمی برای سختی ذکر نشده است. نتیجه گیری: به نظر می رسد پدیدیه مهاجرت و ونفوذ آب شور دریاچه مهارلو به سمت دشت و قرار گرفتن چاه های 7-9 در منطقه تبخیری دریاچه، شرایط نامناسب اقلیمی و خشکسالی های اخیر سبب آلودگی این دو چاه شده بود.

آب شرب، استاندارد FAO، نمودار شولر، آب زیرزمینی