وحید شاه حسینی - عضو هیئت علمی دانشگاه صنعتی امیرکبیر
امیرعباس رحمتی - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی و مدیریت ساخت دانشگاه صنعتی امیرکبیر
محمد جابری فر - دانشجوی کارشناسی ارشد راه و ترابری دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات اصفهان

فرآیند مهندسی ارزش خود به نوعی مدیریت ریسک از طریق ایجاد دریافت مشترک بین ذینفعان پروژه ، آگاهی از ابعاد مختلف کار در همان مراحل اولیه، به چالش کشیدن فرضیات قبلی،تولید گزینه های جایگزین و ترویج هم افزایی در میان کل اعضای تیم است.فرآیند خلاقیت در مهندسی ارزش نیز بسیار شبیه مرحله شناسایی ریسک در مدیریت ریسک است.مهندسی ارزش و مدیریت ریسک با یکدیگر پیوستگی زیادی دارند زیرا ارتقاء ارزش در طول پروژه ریسک هایی به همراه دارد و ریسک های پروژه ، فرصتها و عدم قطعیت هایی جهت افزایش ارزش ، که ممکن است این فرصتهای افزایش ارزش با ریسک های بزرگتر در تعادل نباشند.کارفرما ، ذینفعان ، تیم در گیر پروژه و اعضای زنجیره تامین نیز با پی آمدهای ریسک و ارزش در موقعیت های مختلف پروژه روبرو می شوند. از آنجایی که رویکرد مهندسی ارزش اغلب به سوی کاهشهزینه ها در پروژه می باشد و با کاهشهزینه ها ریسکها بالاتر می روند ، بکارگیری مدیریت ریسک در مهندسی ارزش بصورت صحیح و سیستماتیک امری لازم الاجرا و سودمند می باشد. در این مقاله ابتدا مبانی ارزش در پروژه و چرخه عمر پروژه بیان می شود ، سپس جایگاه و کاربرد مدیریت ریسک و مهندسی ارزش برشمرده خواهد شد و در انتها رویکرد استفاده تلفیقی از این دو روشدر فرایند چرخه عمر پروژه ها تشریح خواهد شد.

مهندسی ارزش ، مدیریت ریسک ، تلفیق ، چرخه عمر پروژه ها