بررسی تاثیر اقلیم مرطوب و خشک بر فرهنگ منطقه و نتایج آن در طراحی معماری

ویژگی های شخصیتی، رفتاری و فرهنگی افراد در مناطق مختلف اقلیمی ریشه هایی در خشکی و رطوبت منطقه دارند. وظیفه معماری آن است که الگوهایی مطابق با نیازها تمایلات و فرهنگ هر منطقه ارائه دهد. یافتن چنین اصولی می تواند راهنمای خوبی برای انسان نمودن معماری در شرایط معاصر باشد. این اصول در گذشته وجود داشته و امروزه مورد کم توجهی قرار گرفته است در این تحقیق انسان ها در طبقه بندی مزاجی دوگانه برحسب خشکی یا رطوبت مزاج جا گرفته اند. نگرش به خلوت و فرآیند روابط اجتماعی بررسی گردید و در ادامه الگوهای معماری وابسته به هریک از این شاخصه ها فرهنگی در این دو وضعیت اقلیمی با هم مقایسه گردید. براساس نتایج-، الگوهای معماری متفاوتی در این دو بستر اقلیمی قابل مشاهده است که ریشه در مبانی فرهنگی و اقلیمی دارد.

کلیدواژه ها:

مزاج و معماری ، فرهنگ ، اقلیم ، رطوبت خشکی