امیر رضا کریمی آذری - استادیار گروه دانشکده هنرو معماری دانشگاه گیلان معماری
محمود عباسی - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری دانشگاه آزاد عجبشیر

بخش اعظم عمر ما در فضاهای داخلی بناها سپری میشود، این فضاها محیطی را ایجاد میکنند که پاسخگوی نیازهای اساسی ما نظیر نیاز به سرپناه بوده و بسیاری از فعالیتهای ما در آن صورت میگیرد. همچنین آنچه به یک بنا روح میبخشد، فضای داخلی آن است؛ بنابراین میتوان گفت کیفیت فضای داخلی از یک طرف تأثیر مستقیمی بر نحوه انجام فعالیتهای ما در آن دارد و از طرف دیگر نگرش، احوال و شخصیت ما را تحت تأثیر قرار میدهد. روان شناسی محیطی رشته جدیدی است که به طور عمده به تبیین رابطه رفتار انسان با ویژگی های کالبدی و محیطی میپردازد، این موضوع از دهه شصت قرن گذشته میلادی ( 1960 )0در میان طراحان و محققان به منظور فراهم آوردن مجتمعهای زیستی متناسب و هماهنگ برای زندگی مردم مورد توجه قرار گرفت. در حالی که در میان متألهین ارتباط و تأثیر متقابل انسان و محیطش از قرنها قبل مطرح بوده است. اولین مطالعاتی که از سوی روان شناسان یا دانشمندان علوم رفتاری که در مقیاس واقعی، رابطه انسان و رفتارهایش را در محیط مورد بررسی قرار دادند حاکی از ارتباط رفتار انسان، محیط فعالیت و زندگی اش بود. و به این ترتیب بود که به مرور این باور تقویت و تثبیت شد که برای تداوم حیات سالم بر کره زمین رعایت رابطه و تأثیرات انسان (اعم از فرهنگ وجهان بینی و باورهایش)با محیط (اعم از طبیعی و مصنوع)ضرورت دارد و اصلی لازم الرعایه است. علی الحال، هرچه زمان میگذرد رابطه و تأثیر متقابل انسان و محیط بر یکدیگر وضوح بیشتری یافته و موافقان بیشتری را به خود جلب می کند. این مقاله با استفاده از روش تحلیلی توصیفی، به - مطالعه کنش های رفتاری متقابل انسان و محیط زندگی و تاثیر آن در معماری داخلی و روش های بهتر طراحی شهرهاو محلات، و ابزارهای ارتقاء آگاهی محیطی در بین مردم می پردازد. در نهایت در می یابیم شخصیت مردم یک کشور، توسط طبیعت و نوع محیطی که برای مدتی طولانی در آن زندگی می کنند شکل می گیرد.

انسان و محیط، معماری، محیطهای داخلی، روان شناسی