الهام محمدی گنبکی - دانشجوی کارشناسی ارشد معماریدانشگاه آزاد هیدج، ایران
زهره ترابی - استادیار دانشکده معماری و شهرسازی دانشگاه آزاد زنجان، ایران

در ساختمان فضای داخلی، جنبی و خارجی ، به وسیله عناصر اصلی هر فضا از یکدیگر، جدا می شوند. انسان هم به فضای بیرون و هم به فضای درون و هم به امکان حرکت بیناین دو فضا نیازمند است ارتباط بین داخل و خارج، از اوایل قرن بیستم آغاز شد و اینک نیز مرز بین داخل و خارج، وضوح خود را از دست داده و مرزی مبهم و پیچیده می باشد معماری ارگانیک به وضوح نشان دهنده این ارتباط می باشد. روش تحقیق در این مقاله کیفی است ابتدا منابع مرتبط با مضوع جمع آوری کرده و اطلاعات لازم از آنها استخراج و سپس به تجزیه و تحلیل می پردازیم. از نتایج تحقیق می توان دریافت استفاه از الگو های طبیعی در معماری و ویژگی های آن انسان را به سوی آشتی با طبیعت سوق می دهد.

طبیعت، فضای درون و بیرون، معماری طبیعت گرایانه، معماری ارگانیک