نرجس رودگر - دکترای ف سفه اسلامی، استادیار جامعه المصطفی العالمیه

سبک زندگی به مجموعه ای ازرفتارها و الگوهای رفتارفرد اطلاق میشود که معطوف به ابعاد هنجاری و رفتاری و معنایی زندگی اجتماعی اومی باشد این اصطلاح درسالهای اخیر به صورت قابل توجهی درمیادین فکری ایران وارد شده است که به جهت مقابله با انجذاب درسبک های وارداتی و ضرورت پرداختن به سبک زندگی دینی متناسب با فرهنگ و ایین مردم ایران ترکیباتی چون سبک زندگی علوی فاطمی رضوی مهدوی و... طرح گردیده است طرح این اصطلاحات پرسشها و اشکالاتی را به دنبال داشته است که کاربست این اصطلاحات را به دلایلی خبط و خطای نظری و نوعی گرته برداری غیرعالمانه دانسته اند و درمقابل گروهی مدافع آن بوده اند دراین مقاله پس ازبیان ویژگیهای اصطلاح جامعه شناختی سبک زندگی چالشهای مربوط دراستفاده ازواژه های ترکیبی سبک زندگی دینی بیان و سپس فرصتهایی که میتوان درگفته های مطرح کنندگان غربی سبک زندگی درجهت ترکیب این واژه ودین ملاحظه نمود طرح گرددیه است و درنهایت به پرسش ازمعقولیت و موجه بودن کاربست اصطلاح سبک زندگی دینی با ملاحظه و بررسی همه ی ابعاد آن پاسخ داده شده است

سبک زندگی ، دین ، عینیت ، انتخاب ، ظاهروباطن