نجمه آیت فرد - دانشجوی کارشناسی ارشد بیوتکنولوژی کشاورزی، دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی رامین خوزستان
اسماعیل قاسمی گوجانی - استادیار گروه بیوتکنولوژی دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی رامین خوزستان ملاثانی دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی رامین گروه بیوتکنولوژی

بسیاری از تجزیه و تحلیلهای ژنتیکی، به مقادیر کافی و با کیفیت بالا از DNA ژنومی نیاز دارد. در بسیاری از تحقیقات وآزمایشهای بالینی میزان کم DNA مانع بزرگی به حساب میآید. گاه نیاز است از نمونههای کوچک یا کمیاب، مقادیر زیادیDNA تهیه شود. روش تکثیر جابهجایی متعدد یا ) MDA ( یک راه جدید برای تکثیر کل ژنوم است که در بسیاری از تحقیقات به صورت گسترده، به کار میرود. در تکنیک MDA با استفاده از آغازگرهای هگزامر تصادفی و آنزیم DNA پلیمراز 92 ϕ عمل تکثیر رشتههای جدید DNA انجام میشود. در این روش عمل تکثیر رشتهها به صورت همزمان روی رشته های تازه سنتزشده و رشتههای قدیمیتر انجام میشود، به گونهای که قبل از اتمام تکثیر یک رشته؛ آن رشته میتواند به عنوان الگو برای دور جدید تکثیر مورد استفاده قرار گیرد. MDA بر خلاف سایر روشهای تکثیر مبتنی بر PCR ، ژنوم را به صورت کامل پوششمیدهد و قادر به تکثیر قطعات بزرگ DNA به بزرگی حدود 29 کیلوباز میباشد. دقت MDA در تکثیر، آن را برای نمایش ناهنجاریهای کروموزومی، تعیین کاریوتیپ جنین، اسکن جهشها، تعیین ژنوتیپ SNP ها، تجزیه و تحلیل RFLP مناسب می- کند. به طور کلی تکثیر کل ژنوم بر اساس MDA ، یک روش قابل اعتماد است که میتوان از آن برای مطالعات ژنتیکی، پزشکی قانونی و آزمایشهای تشخیصی استفاده کرد. در مقاله حاضر روش تکثیر جابهجایی متعدد، مقایسه MDA با سایر روشهای تکثیر ژنوم OMNIPLEX ، PCR و انواع تغییر یافته آن، بخشی از کاربردهای این تکنیک، کمیت و کیفیت محصول آن شرح داده شده است.

تکثیر جابهجایی متعدد MDA (، تکثیر کل ژنوم) WGA ، DNA پلی مراز 92