مجید شهبازی - گروه معماری،واحد زنجان ،دانشگاه آزاد اسلامی،زنجان،ایران
مهسا طهماسبی - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد زنجان ،ایران
سمیه باغ عنایت - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد زنجان ،ایران

در طراحی بسیاری از فضاهای آموزشی، به جنبه های روحی و روان شناختی دانش آموزان کمتر توجه میشود. به نظر روان شناسان محیط، قرارگاه آموزشی باید به گونه ای طراحی شود که یادگیری در آن آسان و خوشایند باشد. نیاز روز افزون کشورما به گسترش فضاهای آموزشی همگام با افزایش جمعیت سبب ساخت فضاهایی با کیفیت آموزشی پایین گردیده و اغلب این فضاها با ویژگیهای روان شناختی کودکان و نوجوانان سازگار نیستند. یک فضای آموزشی مناسب و استاندارد می تواند بر یادگیری و همچنین خلقیات دانش آموزان تأثیر گذار باشد. از این رو بر آن شدیم تا به بررسی و ارزیابی تأثیر روانشناختیفضاهای آموزشی در بهبود سطح یادگیری بپردازیم، با توجه به انکه نقش معماری در تاثیر پذیری فرد از محیط انکار ناپذیر است ،لذا فراهم اوردن محیط کالبدی مناسب و اثر گذار بر فرایند یادگیری ضروری به نظر می رسد. در نتیجه معماران میتوانند با مطاله الگوی رفتاری افراد وتوجه به جزییات و ویژگیهای محیطی موثر ،سبب بهبود رشد ذهنی ،عاطفی، اجتماعی و افزایش بازده اموزشی گردند. از آنجایی که در این زمینه مطالعات و تحقیقات کاربردی با هدف بهبود کیفیت فضاهای آموزشی از بعد معماری و روانشناختی به جز چند مورد وجود ندارد لذا در این پژوهش سعی شده با دستیابی به چهار چوب کلی ،عوامل موثر را شناسایی و دسته بندی قرار دهیم که در جریان پژوهش با بررسی نمونه های موردی دقیق تر به آنها پرداخته خواهدشد.

معماری روانشناسی محیط فضاهای آموزشی طراحی داخلی