سید محمد حسین هاشمی نسب - دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت دولتی، تحول، دانشگاه آزاد چالوس، چالوس، ایران

آنچه در دهه های اخیر بیش از پیش نمو پیدا کرده است،بین المللی شدن تجارت و روی آوردن شرکت ها به بازار جهانی است. در این شرایط شرکت ها از طرق مختلف می کوشند تا کالاها و خدمات خود را در سرتاسر دنیا به فروش برسانند و سود خود را حداکثر سازند. در این میان صادرات یکی از راهکارهایی است که بیشترین کاربرد را برای بین المللی شدن شرکت ها داشته است. شرکت ها با صادرات می توانند با کمترین درگیری در فعالیت های محلی محصول خود را در بازارهای خارجی عرضه کنند. بنابراین هدف اصلی پژوهش حاضر بررسی موانع گسترش صادرات از نظر کارشناسان اتاق بازرگانی صنایع،معادن و کشاورزی مازندران می باشد.این تحقیق بر حسب هدف از نوع کاربردی و برحسب نحوه گردآوری داده ها از نوع توصیفی و از گروه پیمایشی،همبستگی می باشد. از پرسشنامه استاندارد سیلوا و روشا(2001) استفاده شده است. تحلیل داده ها با روش کلموگروف اسمیرنوف،آزمون توزیع دو جمله ای،آزمون فریدمن استفاده شده است. جامعه آماری پژوهش حاضر را فعالیت اقتصادی اتاق بازرگانی،صنایع،معادن و کشاورزی مازندران تشکیل می دهند که شامل 1532نفر میباشد که براساس جدول مورگان 306نفر به عنوان نمونه تحقیق انتخاب شدند. نتایج حاکی از آن است،فاکتورهای رقابت بین المللی،سیاست های ارزی،هزینه بیمه و حمل و نقل،سیستم بروکراتیک در کشور،کند بودن پرداخت ها،کافی نبودن دانش در زمینه برنامه ها،کمبود زمان مدیرتی،دشواری در انتخاب یک نماینده محلی،کافی نبودن مهارت در مدیریت صادرات،کافی نبودن حمل و نقل در کشور هدف،دسترسی به خرده فروش ها،عدم مقبولیت کالای کشور در خارج،افزایش پیچیدگی مدیریت و هزینه ایجاد یک اداره در خارج به عنوان موانع صادرات شناسایی می گردند. همچنین با توجه به نتایج به دست آمده،این نتیجه حاصل می شود که در میان افراد نمونه،فاکتورهای 1)کند بودن پرداخت ها(22/27)،2) کمبود زمان مدیریتی(20/37)و 5)کافی نبودن دانش در زمیته برنامه ها(20/03)به عنوان اصلی ترین موانع صادرات شناخته می شوند.

صادرات،موانع صادرات،اقتصاد