رابطه تاب آوری با پنج عامل بزرگ شخصیت

این پژوهش با هدف تعیین رابطه تاب آوری با پ نج عامل بزرگ شخصیت اجرا شد. پژوهش از نوع همبستگی است. جامعه آماری همه ساکنان شهرستان مبارکه استان اصفهان در سال 1390 بودندکه به طریق نمونه گیری در دسترس 57 مرد و 48 زن انتخابشدند. ابزارهای سنجش شامل پرسشنام ه تاب آوری کانر و دیویدسونCD-RISC 2003 ) و پرسشنامه پنج عاملی شخصیت نئو (کاستا و مک کری، 1990 ) بود. داده ها از طریق ضریبهمبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه (شیو ه همزمان ) تحلیل شد. یافته ها نشان داد تا بآوری با روان رنجورخویی رابط ه منفی قویP<0/01 و با برون گرایی و وجدان گرایی رابط ه مثبتP<0/01 دارد و بین تاب آوری با گشودگی و توافق رابطه معناداری وجود ندارد. تحلیل رگرسیون نیز نشان داد که فقط روان رنجورخویی پیش بینی کننده معنادار تاب آوری در این گروه بوده استP<0/001

کلیدواژه ها:

تاب آوری ، پنج عامل بزرگ شخصیت