مریم قنبریان - وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی- واحد سلامت
احمد خسروی - دانشگاه علوم پزشکی شاهرود- دانشکده پزشکی- گروه علوم پایه
مرجان قنبریان - دانشگاه علوم پزشکی شاهرود- دانشکده بهداشت- مربی.
مسعود قنبریان - دانشگاه علوم پزشکی شیراز-دانشکده بهداشت- دوره عالی بهداشت محیط.

مقدمه: امروزه یکی از مهم ترین معضلات زیس تمحیطی، مواد زاید تولیدی در مراکز دندانپزشکی است که به علت داشتن عوامل خطرناک، سمی و بیماری زا از اهمیت خاصی برخوردار است. هدف این مطالعه بررسی و آنالیز مواد تولیدی در مراکز دندانپزشکی شهر شاهرود می باشد. مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی، کل مطب های دندانپزشکی شهر شاهرود انتخاب شدند و از هر مطب، سه نمونه در انتهای 3 روز کاری متوالی ( روزهای دوشنبه، سه شنبه و چهارشنبه هر هفته)، 3 نمونه برداشت شد. نمونه ها به صورت دستی، جداسازی و به 64 جزء مختلف تفکیک و با استفاده از ترازوی آزمایشگاهی وزن شدند. در مرحله بعد، اجزای وزن شده براساس ویژگی و پتانسیل خطرزایی دسته بندی شدند. نتایج: میزان کل پسماند تولیدی در مطب های دندانپزشکی شهر شاهرود برابر با 2425/48 کیلوگرم در سال می باشد. سهم تولید پسماندهای عفونی، پسماندهای شب هخانگی، پسماندهای شیمیایی و دارویی و پسماندهای سمی به ترتیب برابر با 46/0% و 43/8% و 9/2% و 1/0% می باشد. نتیجه گیری: دررابطه با مدیریت بهینه ای دندانپزشکی پیشنهاد بر این است که علاوه بر آموزش دندانپزشکان جهت انجام فعالیت های مربوط به کاهش، جداسازی و یا بازیافت پسماند در داخل مطب؛ جمع آوری، حمل ونقل و دفع هرکدام از بخش های پسماندهای دندانپزشکی به صورت جداگانه و مطابق با دستورالعمل ها و ضوابط مربوطه انجام گیرد.

پسماند دندانپزشکی، پسماند عفونی، پسماند شیمیایی و دارویی، پسماند سمی