تعیین میزان تکرارپذیری تشخیصی انواع هیپرپلازیهای آندومتر و کارسینوم تمایز یافته اندومتریوئید بر اساس یافته های مورفولوژیک و مقایسه آن با نتایج آنالیز مورفومتریک کامپیوتری
محل انتشار: فصلنامه دانش و تندرستی، دوره: 2، شماره: 4
سال انتشار: 1386
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 679
فایل این مقاله در 6 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JKH-2-4_005
تاریخ نمایه سازی: 16 فروردین 1395
چکیده مقاله:
مقدمه: ارزیابی،تشخیص ودرمان مناسب ضایعات پیش سرطانی آندومتر درطی سالیان دراز همچنان در بین آسیب شناسان ومتخصصین زنان به صورت یک مشکل باقیمانده است. این موضوع که بعضی از هیپرپلازی ها، همچون انواع سرطان ها از نظر فنوتیپ منوکلونال می باشند، به صورت وسیله ای مفیددرتشخیص آنها شناخته شده است. جهت جدا نمودن ضایعات منوکلونال ازپلی کلونال ،آنالیز مورفومتریک کامپیوتری درطی مطالعات متعدد روش مناسبی معرفی گردیده است. موادوروش ها: دراین مطالعه 100نمونه انواع هیپرپلازی های آندومتر بامراجعه به بخش پاتولوژی بیمارستان میرزاکوچک خان تهران انتخاب و ابتدا ازنظرتکرار پذیری تشخیصی بین فردی و درون فردی و سپس 55 مورد آنها ازنظر آنالیز مورفومتریک بررسی شدند. نمونه ها درفرمالدئید 10% فیکس شده ودر پارافین قالب گیری وبرش های E & H استاندارد ازآنها تهیه شده بود. سپس بااستفاده ازکامپیوتر آنالیز مورفومتریک انجام گردید و سه شاخص درصد حجمی استروما (VPS ) چگالی سطح خارجی Out SD وانحراف معیار کوچکترین محور هسته SDSNA محاسبه و بر مبنای آن ها D-score تعیین گردید. نتایج: تشخیص هایپرپلازی ساده SH و کارسینوم تمایزیافته آندومتریوئید WDA در بین آسیبشناسان تکرارپذیری خوبی داشت، ولی هیپرپلازیهای کمپلکس CH وآتیپیکال AH ازتکرار پذیری کمی برخوردار بود. تکرارپذیری درون فردی در حدعالی بود. باآنالیز مورفومتریک ضایعات به گروه های 55%>VPS 1>-D- score و 55% ≤ VPS و 1>-D- score ویا به عنوان دیگر منوکلونال و پلی کلونال تقسیم شدند. با مقایسه نتایج آسیب شناسان مختلف با نتایج VPS و D- score مشاهده شد که آسیب شناس باسابقه کار یبیشتر در ژنیکوپاتولوژی به خوبی توانسته بودضایعات گروه های مختلف رامطابق بانتایج VPS و D- score ازیکدیگر جدا نماید،ولی آسیبشناسان باتجربه ی کم تر در ژنیکوپاتولوژی نتوانسته بودندبه خوبی براساس دیدمورفولوژی آن ها راازهم جداکنند. نتیجه گیری: براساس نتایج آنالیز مورفومتریک ضایعات هیپرپلازی راحت تر به دوگروه هیپرپلازی آندومتر EH ونئوپلاسم داخل اپی تلیالی آندومتر EIN تقسیم میشوند وتکرارپذیری وصحت تشخیصی نسبت به دید ذهنی آسیبشناسان درحدبالاتری قرار میگیرد ومیزان درمان بیشتر وکم ترازحدموردنیازکاهش می یابد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
مریم یارمحمدی
دانشگاه علوم پزشکی شاهرود- پاتولوژیست
نرگس ایزدی مود
دانشگاه علوم پزشکی تهران- دانشیار پاتولوژی
سیدعلی احمدی
دانشگاه علوم پزشکی تهران- استادیار پاتولوژی
هایده ﺮﺋﺎﺣی
دانشگاه علوم پزشکی تهران- استادیار پاتولوژی